With great power comes great responbility // Spiderman

Rozdział 14

- Czy to jest to, o czym ja myślę?- przełknął głośno ślinę Tony, na co Bucky mu odpowiedział:

- Tak to są te jebane słowa wywołujące...- nikt nie ruszył się z miejsca, tylko gapili się na kartkę. Czy to znaczy, że jest nadzieja? Czy Peter może odzyskać pamięć? Czy to się uda? Zastanawianie się nad tym przerwał im dźwięk w słuchawce:

- Złapaliśmy ich, Fury już ich przechwycił i wiezie do jednej z siedzib Tarczy.- rozpoznali głos młodego bohatera.

- A wy coś ciekawego znaleźliście?- tym razem odezwał się Clint.

- Tak..., nawet bardzo...- odpowiedziała Natasha

Time skip

- Czyli znaleźliście jakieś 10 słów, które z jakiegoś powodu, manipulują moją pamięcią i jak je przeczytacie to wszystko sobie przypomnę?- zapytał się pająk. Avengers siedzieli w salonie, a Bruce i Tony tłumaczyli Peterowi o ci chodzi ze słowami, które znaleźli.

- Tak powinno być. Nigdy tego nie sprawdzaliśmy, Bucky sam sobie wszystko przypomniał.- odpowiedział mu Banner.

- No okej..., możemy spróbować- odparł Parker.

- Ale wiesz, że to... Jak by to powiedzieć... To może nie być zbyt przyjemne uczucie.- mówiła Nat.

- Ta, podejrzewam, ale nie chcę żyć nie pamiętając swojej rodziny, przyjaciół, dziewczyny, was...- westchnął szatyn.

------------------

- Okej, jeszcze raz. My wyjdziemy i ja zacznę czytać. To jest tylko 10 słów i postaram się to zrobić szybko, ale jeśli nie będziesz wytrzymywał to naciśnij ten guzik.- tłumaczył Hulk, podpinając chłopaka do wszystkich kabelków i innych ważnych elementów, no i przede wszystkim do maszyn monitorujących funkcje życiowe.

- Rozumiesz?- upewnił się.

- Tak, kilkanaście sekund będzie mnie rozrywało, ale potem wszystko sobie przypomnę. Przynajmniej tak zakładamy. W razie czego nacisnąć guzik.- powtórzył nastolatek, dodając:

- Spokojnie, przeżyje.- próbował rozluźnić atmosferę szatyn, co nie do końca mu wyszło, bo Bruce wychodząc szepnął (co Peter usłyszał przez ulepszony słuch):

- Oby.

Wszyscy mieszkańcy wierzy stali za szybą w laboratorium i ze zdenerwowaniem spojrzeli na przyjaciela, który właśnie wyszedł z sali i stanął obok nich, przed kartką.

- No dobra, raz się żyje...- mruknął zdenerwowany doktor i zaczął czytać:

- Ból- brak reakcji

- Samotność- lekkie wzdrygnięcie

- Rozpacz- bardzo widoczne drgawki

- Śmierć- widoczny ból u chłopaka, który zacisnął powieki z całych sił i starał się nie ruszać

- Sześćdziesiąt siedem- zaciśnięte pięści i wbijające się paznokcie w rękę

- Wojna- krew na dłoniach, przez zbyt mocne zaciskanie rąk

- Avengers- brak panowania nad ciałem, krwawienie z nosa

- Wróg- ostatkami sił hamowany krzyk

- Złość- zwijanie się z bólu, nie pohamowanie wrzasku

- Spiderman- rozrywający gardło ryk jeszcze bardziej przybiera na sile, a całe pomieszczenie nagle wypełnia się ogniem.

- Wyłącz to cholerstwo!- rzucił komendę Tony i pobiegł do laboratorium z gaśnicą. Bruce wyłączał urządzenie, które i tak już skończyło swoją pracę, a reszta bohaterów pobiegła, by pomóc w gaszeniu pożaru i wyciągnąć stamtąd szatyna. Ognia było na tyle dużo, że żeby dostać się do chłopaka, najpierw musieli zgasić pożar. Kiedy został już tylko dym, kaszląc podbiegli do maszyny.