PERFECTLY UNMATCHED - COMPLETE

Chapter 7

Gospel Grace Trinidad

Ano nasabi mo na?

Vel Martinez

Hindi pa nga! Nainis ako! Gago talaga!

Gospel Grace Trinidad

Gaga ako! Hindi gago!

Vel Martinez

Hindi ikaw!

Gospel Grace Trinidad

Ayusin mo walangya tooo! Wait

i-send mo saken yong ultrasound

ni baby mo

Vel Martinez

Bakit?

Gospel Grace Trinidad

Ipapa tarp ko duh 🙄

Vel Martinez

Gaga!!

Gospel Grace Trinidad

HAHAHAHAHA!

Joke lang sige na ilapag mo na rito

patingin lang ulit

Vel Martinez

Hay naku! Sige wait picture an ko

Kinalkal niya mula sa bag niya ang pregnancy booklet niya. Naalala niyang doon niya inipit ang sonogram photo. Ah, 'to. Nakita na niya. Kukunan na sana niya ng picture kaso tunog nang tunog ang notification bell ng cell phone niya.

"Ang babaeng 'yon 'di man lang makapaghintay."

Dinedma niya na ang tunog at dinampot ulit ang cell phone saka pinicture-an at sinend dito ang picture. Hindi na niya hinintay na mag-reply si Spel. Ibinaba niya ulit ang cell phone sa kama at tinitigan ang sonogram.

Naiinis pa rin talaga siya sa nakita niya kanina. Pakiramdam niya ay siya ang nasasaktan para sa anak niya. Alam niya rin ang pakiramdam na magkaroon ng walangyang ama. She didn't want the same for her child. Takot lang siguro siya noong una niyang malaman na buntis siya dahil nga bago sa kanya ang lahat. The idea of being a mother all of a sudden felt surreal for her.

Paano kung 'di siya maging mabuting ina? She was not as gentle and soft like her mother. Mabagsik siya at parang laging naghahamon ng away. Naisip niya, will this child like me?

Ayaw na ayaw niyang ipinagpipilitan ang sarili. She already did that before at wala namang nangyari. Nasaktan lang siya. Siguro mas maganda na huwag na lang makilala ng bata ang ama nito para hindi ito masaktan. Santillan will never be ready to become a father. Ang gusto lang nito lagi ay ang mambabae at makipagharutan sa mga babae nito sa kama.

She didn't like a stressful life like that.

Bigla siyang naiyak. Pakiramdam niya sa inis, galit, at frustrations niya simula pa kanina. Tangina naman oh! Mabibilang sa kamay na umiyak siya. She did cry when she lost her virginity. Late na 'yong nag-sink-in sa kanya, but deep inside she felt that she had lost something in her na 'di pala niya kayang mawala. Pero wala siyang ibang ma blame kundi ang sarili niya. She got drunk and she let him. Kahit i-normalize pa niyang isisi lahat kay Santillan ang lahat ay alam niyang ginago niya rin ang sarili niya.

Tunog nang tunog ang cell phone niya. May tumatawag.

Marahas pinunasan niya ang mga luha. "Tangina naman Gospel!" Dinampot niya ang cell phone na hindi tinitignan ang pangalan ng tumatawag. Dumiretso agad ang mata niya sa accept call at dinikit ang phone sa tainga niya. "Ano na naman?!"