PERFECTLY UNMATCHED - COMPLETE

Chapter 14

"VEL!" nakangiting bati agad ni Tina nang makita si Vel na pumasok sa TADHANA.

Napansin niyang hindi kasama ni Tina si Bella ngayon.

"Day off ni Bella?" tanong niya nang makalapit.

"Vacation leave, three days," sagot ni Tina. Natawa siya sa reaksyon nito. Halatang inggit na inggit, nanlalaki pa butas ng ilong. "Sana all," dagdag pa nito sabay tawa.

"Mag-vacation leave ka rin para wala ka nang sahurin," biro pa niya. "Happy today, suffer later dapat ang motto nating mga alipin ng salapi."

Tawang-tawa si Tina sa kanya. "Oy, may bayad naman ni Boss Word ang VL. Basta hindi lang lalagpas sa limit. Ah, nga pala, ang tagal mong dumalaw ulit, ah. Akala ko naghiwalay na kayo ni Boss."

"Naghiwalay ka riyan. May kami ba?"

Lalong natawa si Tina. "The more you hate. The more you love nga kasi," tudyo pa nito at binigyan pa siya ng dalawang finger hearts. Loka-loka talaga 'tong babaeng 'to!

Matagal nga siyang hindi nakadalaw. Hindi niya maalala kung kailan ang huli dahil minsan nga naipagkakamali pa niyang hanggang 31 ang November. Walangya! Buti hindi niya nakakalimutang apat na buwan na ang tiyan niya. Hindi naman niya itinatago ang umbok ng tiyan niya pero mas komportable pa rin siya sa maluluwag na T-shirt at pantalon.

De-garter na cargo pants ang suot niya ngayon. Hindi na pumayag ang mahal niyang si Matilda sa mga de-butones niyang mga pantalon. Bawal daw 'yon. Hindi naman yata. Basta komportable lang. Madami lang pamahiin ang nanay niya. Pinagbigyan na niya at tamad na tamad talaga siyang makipagtalo kapag hindi si Santillan ang kaaway niya.

At hanggang ngayon ay wala pa ring idea ang mga employedo sa TADHANA na dinadala na niya ang anak ng amo nila. 

Surprise-surprise na lang.

"Nandiyan ba demonyo mong amo?" tanong niya, bahagyang nakangisi.

Tina chuckled. "Loko ka talaga! Buti hindi naiinis sa'yo si Boss na tinatawag mong demonyo."

"Aminado siya roon."

"Kaya walang naniniwala sa'min dito na walang HD si Boss sa'yo. Away kayo nang away pero lapit naman kayo nang lapit sa isa't isa. Umamin na kasi kayo."

"Wala kaming aaminin –"

"Vel?!"

Sabay silang napalingon sa nagsalita. Bumakas ang gulat sa mukha ni Santillan nang makita siya. Malamang, dahil hindi naman siya nagsabi na dadalaw siya ng TADHANA. Bigla lang niyang naisip na puntahan ito at pag-trip-an.

Itinaas niya ang isang kamay. "Santillan!" kaswal na tawag niya rito.

Mabilis itong nakalapit sa kanya. "Bakit hindi ka tumawag sa'kin na pupunta ka?" puno ng pag-aalalang tanong nito. Nagulat siya nang hawakan siya ni Santillan sa mga balikat. "Huwag mong sabihing nag-motor ka?" Ibinaling nito ang tingin sa labas. May motor man na naka park sa labas pero hindi kanya iyon.

Inalis niya ang mga kamay ni Santillan na nakahawak sa mga balikat niya. "Hindi ako nag-motor." Bumalik ang tingin nito sa kanya. "Nag-taxi ako at babayaran mo ako sa pamasahe ko kanina."

Relief washed over his face. "Akala ko ay hindi ka na naman makikinig sa'kin."

"Hindi ako nakikinig sa'yo. Nakikinig ako sa sarili ko."

Natawa si Santillan. "It will never make a sense hanggat hindi kita pinagsasabihan." Umangat ang isang kamay nito para haplusin ang kanang parte ng buhok niya. "Alam ko kung gaano katigas ang bungo mo, Martinez." Pinaningkitan niya lang ito ng mga mata.