PERFECTLY UNMATCHED - COMPLETE

Chapter 10

DINAMPOT niya ang tumutunog na cell phone sa mesa niya. Napangiti siya nang makitang ang mama lang pala ang tumatawag. Inalis niya ang salamin sa mata at in-accept ang tawag nito sa Facetime.

"Ma!" nakangiting bati niya.

"Son, I miss you."

Natawa siya. "I miss you, too. Si Papa?" Pansin niyang dim ang background nito. "Nasa Paris pa rin ba kayo?" If nasa Paris pa rin ang mga magulang niya and it's still 10 in the morning here. We're 7 hours ahead, so madaling araw pa roon. Probably around 3 am. Bakit gising pa ang mama niya?

"Yup. We'll be in Greece the next day."

Muli siyang napangiti.

His parents were never fond of social media. Nag-a-update lang ang mga ito sa kanya through messenger. Actually, that's the reason why his parents are not currently here. Isang buwan na yatang naglilibot ang mga ito sa Europe. They're staying with his Aunt Leslie in Verona, kapatid ng mama niya. His parents will be back, probably after 3 months. A long overdue 30th wedding anniversary celebration ng mga magulang niya.

Matagal na siyang nakahiwalay sa mga magulang niya. His house, sarili niyang pera ang ginastos niya roon. Wala rin naman lagi ang mga magulang niya dahil simula nang tumanda siya at natututong tumayo sa sarili niyang mga paa ay hinayaan na siya ng mga ito. His parents trust him. Pati mga desisyon niya ay hindi na masyadong pinapakialaman ng mga magulang niya as long as he informed them of his plans and whereabouts.

He liked that.

At para naman ma-enjoy ng mga magulang niya ang buhay ng mga ito na hindi na masyadong nag-aalala sa kanya.

But his mother would often call him just to check upon him.

"Your father is asleep... snoring pa nga," his mother chuckled. "Nagising lang ako, anak. Hindi ako makatulog ulit, so I decided to call you up. How are you? Everything is good? Wala ka naman bang problema riyan?"

"I'm fine, Ma. The usual stuff. Something that I can handle. You know me. Ako ang pinakamatalino n'yong anak."

Natawa ito, "Ikaw lang naman talaga."

"Ahm, Ma. Just a curious question."

"Ano 'yon?"

"Anong magiging reaksyon n'yo kapag sinabi kong magpapakasal na ako at magkakaapo na kayo?"

Namilog ang mga mata nito. "William Ordeal Santillan!"

Malakas siyang natawa. "Just a question. Kalma ka lang. 'Di ko naman sinabi na totoo."

But he has plans. Saka na kapag nakumbinse na niya si Vel. Hindi man halata pero 'di naman niya pini-pressure si Vel. Makulit lang talaga siya. Naasar tuloy lalo. Pero kung 'di naman niya 'yon gagawin ay 'di naman siya napapansin. The way to Maria Novela's attention is through triggering her blood pressure. Pero tino-tonedown niya 'yon ngayon at kawawa naman ang anak nila. Lalabas sa mundong 'to na malaki ang sama ng loob.

Natawa siya isip.

Walangya, hirap na hirap talaga siyang suyuin si Vel. Pero 'di naman nakakasawa. Na-e-enjoy pa nga niya, so the suffering is bearable.

"Kinakabahan ako sa'yo, Word. Malaki ang tiwala namin ng papa mo sa'yo pero wala akong tiwala sa mga babae mo. Ni isa, wala ka ngang pinakilala sa amin. Kay Nicholas lang namin nalalaman na nagpalit ka na naman ng girlfriend. Dios ko, anak. Tigilan mo na 'yan. 'Di ka makakahanap nang matinong babae kung lagi ka na lang ganyan."

He leaned on his seat and chuckled. 'Yon na nga e. Hindi lang isang babae si Vel. Ang nanay ng anak niya ay babaeng may lakas ng sampung braso ng maton. Ngingiwi talaga mga alagad ni Satanas kapag si Vel na haharap. That woman is really something. Mura pa lang ni Vel tagos na sa kaluluwa. Paano pa kaya ang suntok?