Book Of Magic 3: CLAES (ON-GOING)

Chapter 162

Chapter 162:

•••
•••

"Then paano nya nalaman ang tungkol dyan?" tanong ni Ririna Waltz na nagpagulo sa akin.

Kahit naman sa expression ng mukha ni Ririna, nakatalikod man ang ang kanyang katawan sa amin, pero napapalingon naman sya paminsan kaya nahahagip ko ang naguguluhan-nagtataka at nagtatanong nyang reaction sa mukha.

"Hindi ko din po alam kung paano nalaman ni Elaine-Chan. Basta nabanggit nya lang nung oras na iyon po, na nagkataon naman na narinig ko. Ang sabi nya pa 'favorite ko padin talaga ang Olympia Cards ng mga taga Wizards. Ang ganda! Pang Greek Mythology!'. Ganun po."

"G-greek..."

Mythology? Huh? Greek? Anong Greek? Kung Mythology, familiar pa ako. Pero Greek? Lumabas talaga yan sa bibig ni Elaine Lunar Dawnlight.

"Remind me Sekaro Molave."

"Po?"

Seryosong tiningnan ni Ririna Waltz si Sekaro Molave. "Na kakausapin ko yang Elaine of the Celestial Magic Academy nayan."

Napalunok naman si Sekaro dahil sa seryosong-seryosong tingin sa kanya ni Ririna. "O-o-oo po Ate Ririna."

"Thank you In advance." bumalik na ulit si Ririna sa kanyang pwesto. Nakatayo sa aming harapan. Nasa harapan ang paningin. Habang kami naman ay nasa likuran nya-kung titingnan sa harapan.

Tuloy-tuloy padin ang takbo ng Bangka namin. May natatapon ding Ilang pisik ng tubig sa amin dahil sa medyo malakas ang alon. Hindi na din namin kailangan ang mga Paddle dahil kapangyarihan palang ni Ririna, tumatakbo na ang bangka. Tss!

Nagsalubong ang dalawang kilay ko nang may biglang pumasok sa Isipan ko. Mga boses ng tatlong lalakeng yun na nakita ko lang kanina. Weird na panaginip nanaman ba yun?

'SANCHEZ! SANCHEZ! SANCHEZ!...'

Pinsan Sanchez...

Sya yung duguan na nakita ko. Nahulog sa dagat. At hindi ko man lang nakita na umahon. Buhay pa kaya sya? Hindi pa ba sya kinain ng malaking Sea Monster?

Sana nga hindi...

Dahil mapapahamak kami kapag may nangyaring masama sa kanya. Nangako kaming dalawa ni Keith na Ibabalik namin sya kina Mang Inilog.

'And that's a promise...'

Hindi ko alam kung anong mangyayare kapag nasira namin ang pangakong kami mismo ang nangako.

Lalo na kay Keith...

Sa haba ng nilakbay ng sinasakyan naming bangka-hindi ako sigurado kung malapit na ba kami? Pero sa tingin ko ay nasa gitna na kami ng dagat, papuntang Sand City ni Zairel Von-ay bigla nalang dumilim ang kalangitan.

"Kanina lang ay maliwanag naman ah." wika ni Ririna Waltz na nakatingala sa kalangitan.

"May bagyo po ba?" tanong ni Sekaro Molave na nakatingala din sa kalangitan.

Ang kaninang magandang tanawin ng kalangitan, ay napalitan ito ng nakakatakot. Nakakatakot dahil padilim ito ng padilim. Hanggang sa madilim na nga talaga ang kalangitan. Hindi sya kasing dilim tulad ng gabi-masyado nang madilim ang gabi kumpara dito. Tss-. Para lang syang may dumating na mga maiitim na Ulap at pinalitan nila ang mabubuting ulap.