Chapter 10

1.4K 110 43
                                    

Tatlong araw mula ng makabalik siya sa Manila. Nagpaiwan ako dito sa Palawan. To heal myself I guess.

Pero kahit saglit, hindi siya mawala sa isip ko. Yung ngiti niya, yung tawa niya. Kahit yung inis na expression niya tumatakbo sa isip ko.

Pero ang hindi talaga mawala sa isip ko ay yung huli naming pag uusap. Is it right to say No?

Kahit hindi niya tuluyang nasabi. Alam ko kung ano ang gusto niya. I'll be her Secret.

"Did I make the right decision?" Nasabi ko bigla.

"You did" Hindi ko na kailangang dumilat para malaman kung sino ang nagsalita. Nakahiga kasi ako sa duyan. Ayoko ng mag swimming eh.

"You're late Kirsi"

"Traffic sa eroplano. So how are you? Balita ko broken kadaw ah" Hays, bumangon na ako at naupo nalang. Ohh, she's not alone.

Sa tabi niya ay ang isang naka sunglasses na babae, halatang foreigner. Tas parang nag slow yung paligid kasi biglang hinangin yung Blonde niyang buhok. And wow, perfect body din, bagay ang two piece niyang suot. Red pa naman din ka--

"ARAY! BAKIT KABA NANG HAHAMPAS DYAN"

"Yung laway mo kasi patulo na. Wag mo ngang titigan asawa ko!" Ay taken na. Inirapan ko lang siya, well di naman yan galit. Magkaugali kasi kami pffft. Di mapigilang magandahan sa mga kababaihan.

"Hi Echo, madalas kang makwento sakin ni Kirsi. It's finally nice to meet you. My name is Haven" Ngumiti siya at nilahad ang kanang kamay. Aabutin ko na sana pero itong isa ang humawak sa kamay niya.

"Wife don't touch her baka matetano ka" -_- Sarap i untog sa puno ng buko. At teka bakit ang lambing nito magsalita ngayon.

"Nice to meet you Haven. I like your name. Sana lang hindi maging Hell since nauto ka ata nitong isa, Love is Blind nga naman hahaha ha ha h-" Pagbibiro ko pero nag seryoso ata sila. Ang awkward tuloy ng pagkakatawa ko.

"I don't think Love is Blind. Coz I can see her soul and heart even though I'm really blind pfft" ( : ౦ ‸ ౦ : )

Literal nga ata talagang tumulo ang laway ko ng alisin niya ang sunglasses na suot. Her eyes is gray, pure gray. It's beautiful

"You're blind. I. . . .I'm s-sorrhmmppp pwe! Kadiri may buhangin pa kamay mo"

"Oo na, wag mo na titigan. Lumayo ka nga onti. Baka mainitan asawa ko sayo" Damn, hahahaha hindi ko nalang mapigilang matawa at mangiti. Si Kirsi ba talaga to?

"Kirsi You're in love" bulong ko sa kanya.

"I am" Bulong niya pabalik. I'm happy for her but.

"Hindi pa naman kayo kasal diba?" Pang asar ko.

"Ikakasal na kami! Diba Wife ko?" At yumakap na siya sa likod ng asawa kuno niya. Pfft isip bata.

"I'll think about it. Ahm so Echo, here. It's our gift." Natameme yung isa, buti nga. Kinuha ko naman ang bigay niya.

"Thank you so mu--"

"Hayaan mo na yan Wife. Let's go swimming! And Echo! You did the right thing!" Agad niyang binuhat si Haven at mabilis na tumakbo papuntang dagat.

Hays, nang inggit pa. Mas lalo tuloy akong nalungkot ugh!

Nahiga nalang ulit ako sa duyan at binuksan ang regalo nil--

-_- Kirsi, may araw kadin saking bugok ka.

Tissue lang ang laman tas may letter na.

'Okay lang yan, iiyak mo lang. Ang importante ako may love life, ikaw wala BWAHAHAHAHA'

I'm A Secret Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon