I'm A Secret

Chapter 46

"Lolo please? Kung pakikingan niyo lang si Pan, it's actually good that's she's working here. And she also know how to cook now. She's growing up he--"

"Walang Alexander ang tagahugas lang ng pinggan! I worked hard just to give everything to this family!" Natatawa nalang ako sa eksena nitong Lolo ko.

Kamalas malasan kung kelan paalis na ako tyaka pa nalaman na dito ako nag tatrabaho. I looked at my cousin. I should be mad at you.

You ruined it again.

"Pfft everything nga. Pati sama ng loob binigay ny--"

*SLAP!

"Yah!!" Oh sh** hindi ako sa sampal nagulat kundi sa sumigaw. Agad na hinanap ng mga mata ko ang sumigaw.

"Oh fu**! Nakisali pa. Ruzena I uwi mo na sila kung ayaw mong makakita ng dugo. I'll contact you later. " Dadahak pa ata ang dugo. Agad akong lumapit sa magkapatid

"Pandora is my new sister! How da--"

"Kuya Zeev! I'm okay, lets go. Nagugutom po ako. Hey Echo! Pigilan mo si Kuya. Echo!" Pigil ko kay Kuya Zeev pero si Echo hindi ako pinansin at lumapit pa talaga kay Lolo.

"Who the hell are you!?" Sigaw ni Mr. Alexander

"And what the fu** are yohmppppp pwe! Anong karaphhmpppp Dora nag sasalita ako!" Tinakpan ko na agad ang bibig nya. Not now, ayoko ng magbigay ng problema sa kanila.

"Please" I whispered

Buti nalang at nadaan ko pa sya sa maayos na usapan. Alam ko namang kaya nila ang Lolo ko pero ayoko pading lalong magkalamat si Echo sa pamilya ni Ruzena. My cousin is a family woman. And she's in love with my cousin.

Pfft I'm shipping them. Crazy

Nauna na akong umuwi sa kanila. Still needs to pack.

Gabi nadin ako natapos mag empake. Sakto sa dating ni Echo.

"Kumain kana?" She asked. Tumango lang naman ako bilang tugon kahit hindi pa at nagugutom na ako.

Magluluto na kasi sana ako ng dumating sya. Kaya sa halip na sa kusina pumunta ay naupo ako sa sofa at kunwaring nag scroll sa phone.

Natahimik naman na sya kaya akala ko okay na. Pero nagulat nalang ako ng may malamig akong maramdaman sa pisngi ko.

"Still red" she whispered. Dinadampian nya ng yelo ang pisngi ko.

"I'm used to it" I said.

"You should never. Bakit hindi mo sinabi saking ganoon pala kalala ang Lolo mo?" Napangiti lang ako

"Doesn't matter. Hindi na mauulit yon" Yeah, I promised that's gonna be the last.

"Hindi na talaga dahil baka ako ang maka sampal sa Lolo mo" tinignan ko ang muka nya. Wala manlang halong pagbibiro. She's serious.

"It's fine. Stop it. Malamig na" umilag na ako sa pagdampi nya pero hindi sya natinag at pinagpatuloy lang ang ginagawa. Halos paiyak nadin sya. Nagpipigil lang.

Why?

Bakit ganito nalang ang concern mo sakin? Stop it please.

Namutawi ang katahimikan sa paligid.

Rinig ko ang pagtibok ng puso ko. Or her? Teka nga

Hinawakan ko ang sa puso nya banda. It's beating so fast.

"Uminom kana ba ng gamot? Bakit ang bilis ng tibok ng puso mo?" Tatayo na sana ako para kumuha ng gamot pero hinila nya lang ako pabalik. She hugged my waist habang ako nakatalikod na sa kanya.