I'm A Secret

Chapter 47

"Alexandra! We have a delivery a-"

"Yeah yeah yeah. I know! Just let me get my camera."

"Stop taki-"

"I can't! Hahahahaha byee" umalis na ako agad dala ang isang box ng pizza at camera. I'm here in Greece. Working? Nahh, it's my vacation. I'm quite rich now pfft

It's just a hobby. It's been 3 years after all.

Pagka deliver ng pizza ay pansin kong nagkakagulo sa isang gilid. Madaming ilaw, props and mga taong naka ayos ng damit. A photo shoot?

Lumapit ako at tinignan ang mga model. Hindi ko paman nalilibot masyado ang mata ko eh naagaw na agad ng isang model ang atensyon ko.

"Still beautiful aren't we? Echo" I whispered.

Pinagmasdan ko lang syang mag trabaho. Pfft in fairness, magaling talaga syang model. Hindi naman nahirapan sa kanya ang photographer at tuwang tuwa pa nga sa kanya.

"Okay good! Good job Echo!" Sigaw ng photographer sa kanya. And she's still smiling beautifully. I can't help it so I grab my own camera.

"Thank yo--outch w-wait" Napatakip sya sa mata nya. Opps. May flash pala. Halatang nag hahanap sya sa paligid. I didn't bother myself hiding. She won't recognize me.

Tinignan ko nalang ang kuha kong picture. You're lovely. Hindi ko mapigilang mapangiti.

"Hey! Do I know you!?" Tinignan ko lang sya.

Sa pagtangka nyang lumapit ay tumalikod na ako.

"Wait!"

"Yah! Ang ganda ng shade ng lipstick mo! Itatanong ko lang san mo nabili!" And I laughed pfft. Moron. Just admit it, I attract you for a seconds.

Pero dahil may pagka beachesa ko. Itinaas ko ang dalawang kamay at. . .

凸 (  ) 凸

Binigyan sya ng magkabilang F U

Kinagabihan,

"Echo! My my my my lovely Echo." Kanina pa ako nakamasid sa kanya habang mag isa kumakain ng biglang sumingit itong isang lalaking mukang hipon. Panira ng View.

"Yohan You're drunk" Sabi lang nitong isa. She's still calm.

"I am not! T-tell me. Bakit ba ayaw mo sakin!? A-akin kana kasi! Akin kana lang! Akin ka lang!! *Bogsh!" Sa inis ay binato ko sya ng tray, sakto naman sa ulo at nakatulog ang baliw.

Natahimik ang mga customer pero mayamaya lang ay nagtawanan naman na sila.

"Pfft Hahahaha that's our Goddess Alexandra! Cheers!" Pfft crazy.

Bumalik nalang ako sa trabaho ko, pansin ko naman ang pagtitig sakin ni Echo. Kinikilala ata ako. Hindi ko sya pinansin pero madalas padin akong magnakaw ng tingin. I can't help it, I miss her so much.

Ilang saglit pa ay may tumawag na sa kanya. She's happy now. Pagka alis ay inutusan ko na ang isang bata na ibigay ang isang maliit na lipstick. Fake lang yon na may nakasulat na.

It's natural, idiot.

Of course I heard her awhile ago. She looked at me again and left. Tyaka lang ako nahinto sa pag halo ng alak.

"Boss, it's done. Is that her?" Singit ng Secretary kong si Rai. Hindi ko sya pinansin.

"Why help her?" Bakit nga ba?

Because she's sad. At ayokong nalulungkot ang isang Echo.

Inutusan ko si Rai na gawan ng paraan para makaalis agad si Ruzena sa business meeting nya. I'm actually part of it. Pero dahil ayoko pang magpakita ay ang Secretary ko nalang ang pinapunta ko.