I'm A Secret

Chapter 27

"I'll never forget that I'm just your fu***** dirty little Secret" Sabi ko at aalis na sana pero humarang siya

"Echo let's talk more. Please"

"One month. You said one more month. Gosh alam ko namang may 2 weeks kapa pero anong pinagkaiba?" Napahawak ako sa ulo ko. Ang sakit na naman.

"If you can't fight for me now, you will never fight for us"

"I'm terrified, Echo. I don't know what to do?" Fu**. I wanted to hug her, I wanted to tell her I understand. But no. Kailan man hindi ko siya maintindihan.

"Ruzena. If you can't help yourself, how can I help you? B-baby tell me how? Hindi ko na kasi alam" I hugged her. Fu** it. Ang blurry na ng paningin ko. Pati puso ko ang sakit sakit na.

"I don't know, I don't know" Paulit ulit na sabi niya. I don't know too.

"Shh don't cry. Don't cry please. J-just let's talk some other time. Pagod na kasi ako, pagod na pagod na ako" Bumitaw na ako at pinunasan ang mga luha niya.

"Don't cry. Alam mo namang ayoko niyang mga luha mo. Okay?" Tumango lang siya. I kissed her eyes again and again before leaving.

I don't want to hurt her more. I'm not mad. It's more than mad. I don't know.

Dumiretso ako sa bar counter. I need a drinks. Feeling ko mababaliw ako.

"Echo babe! Buti naman at nakita kita, kani-"

"I swear to you Yohan! Leave me alone or I'll make your head bleed"

"Relax. I just want to comfort you, muka kasing malun--"

"Fu**! Ano ba ang hin-"

"Echo, boi relax" Agad akong pinigilan ni Kirsi. Hawak ko na kasi yung baso at ready ko ng ihampas sa ulo ng manyak nato.

"Pfft hahahaha she's right, relax. I'm good. But Echo, may hangganan ang pasensya ko. You're mine" Seryosong sabi niya bago umalis. Damn him.

"Are you okay? Need naba nating ipa salvage yon?" Tanong ni Kirsi.

"Sayang oras. Just let him. Wine?" Alok ko sa kanya pero tumanggi siya at humingi lang ng juice.

"One of us need to be sober. So how are you?" Natawa lang ako, hindi naman ako mabilis malasing noh.

"Do I look okay?"

"Right"

"Mahirap ba akong ipaglaban? Am I not worth it? Hmm tell me Kirsi. Hindi ba ako kamahal mahal? May mali ba sakin?" Pinunasan ko na agad ang mata ko.

"Alam mo ba kung bakit kita pinatulan noon?" Pfft fu** pinaalala na naman ang kabaliwan namin. Sinandal ko lang ang ulo ko sa counter.

"Because we're young dumb and rich" natatawang sabi ko kahit ramdam ko yung init ng luha ko.

"Because I loved you" Huh? Gumaya din siya sakin at pinatong ang ulo sa counter. Side by side kaming magkaharap.

"Hindi ka mahirap mahalin Echo. You're the kindest person I know. So kung ano man yang negative na iniisip mo about you? Forget it coz it's not true" Nakangiting sabi niya at pinunasan ang mga luha ko pero mas lalo akong naiyak.

"But why? Bakit ako nasasaktan ngayon?"

"Because you're pure"

"Hindi kita maintindihan. Minsan na nga lang tayo mag usap ng seryoso hindi pa kita maintindihan" umayos na ako ng upo dahil mukang napupunta na sa utak ko ang alak.

"Crazy, just remember that madaming taong nagmamahal sayo. Aside from your family of course. If you just look around, you'll see this particular woman."