I'm A Secret

Chapter 31

"I'm sorry but I don't want to love you anymore"

Hindi siya agad naka react pero ngumiti din. Her saddest smile.

"O-of course. I. . . . I understand" Pinunasan ko na muna ang mga luha niya.

"Everyone deserves a life that doesn't hurt."

"So please, be selfish for now and stay away from your family. They don't deserve you. Paulit ulit kong sinasabi sayo noon pa man. They're abusing yo-"

"I can't. N-not now." Fu** talaga. Niyakap ko na siya dahil hindi ko pa kayang makita na nasasaktan siya dahil sakin.

"Ruzena I don't know how to help anymore. If you can't help yourself, no one can."

"I know. . . .I know that. J-just give me time." I don't know what to say anymore. I just hugged her tightly. It's the last time.

"Thank you for loving me. And I'm sorry for hurting you" She whispered.

"I'm sorry that I gave up Please don't think that you're the one to blame. I pursued you first and I gave up first." Naramdaman ko nalang ang pag tango niya.

"Shh don't cry na. Maga na mata mo oh." Pinisil ko ang pisngi niya. Ayan malagkit na. Tumawa lang siya at muli akong niyakap.

"I need to go" Sabi niya at tinalikuran na ako. Pero bago tuluyang makalabas ng bahay ay muli ko huminto siya at tinawag ako.

"Do you regret it? Do you regret loving me" She asked. Hindi padin siya humaharap sa akin.

"No" I answered back.

"Thank you. Ahm D-do you have a clue why we f-failed? W-why I'm not the right one for yo- fu** I'm sorry. Obvious naman na ang sagot" Nag isip ako sa tanong niya. Why?

"May nabasa ako dati, and I agreed." Hinintay niya lang ang sasabihin ko.

"The right one will make you fall in love with yourself too."

Nakita ko lang ang pag tango niya at umalis nadin. Naiwan akong mag isa sa bahay. It's heavy but a bit lighter. Huh? Ano daw?

I'm hungry

Nagpunta nalang ako sa kusina at naghanap ng makakain. Pero walang laman yung ref ko. Pati noodles wala. Naupo nalang muna ako sa sahig at tumingin sa kisame para pigilan ang mga luha ko.

It hurts

But . . . . .

It hurts more to hold on

Naghintay muna ako ng ilang minuto bago lumabas ng bahay para kumain. My relationship is over, but my life is not. I need to take care of myself.

Sa isang malapit na Jollibee ako nag punta. At nasa kotse palang eh kita ko na sa bintana ang isang batang kumakain ng burger. Weird talaga minsan nito. It's 3 am at nagsosolo mag isa.

"Teh teh, ngeng puds" Sabi ko at natigil siya sa pagkagat ng burger. Tinitigan lang ako tapos biglang nang irap at tinalikuran ako -_-

"Apaka damot mo Dora!" Sigaw ko at dumiretso na sa counter para bumili ng pagkain.

Pagbalik ko ay yung jolly hotdog naman ang kinakain niya.

"Ang takaw mo pero bakit hindi ka tumataba?" Tanong ko pero hindi ako pinansin. Hays Dorang to. Kumain na nga lang din ako.

Habang kumakain ay napansin ko ang braso niya na may gasgas. Kaya naman sinilip ko nadin ang tuhod niya. Hays, siya na naman ang may dahilan kung bakit nagkausap kami ni Ruzena.