Chapter 36

1.4K 145 36
                                    

Yohhhh hahahahaha naiinip na ba kayo? Medyo slow burn ba at mahaba as in XD

Sabi ko sa inyo walang sakitan eh hahahaha fluff lang tayo tas ano. . . .

Anyway, may i announce ako soon 🥺 Sorry na po agad. Ito na muna pang suhol sa Sorry ko🤣

~HermesTheTrickster

. . . . .

6:30am nang makadating kami sa next destination. Nilapag ko ang eroplano malapit sa dagat kung saan naka ready nadin ang Yate ko. Pfft sa dagat naman kami mag breakfast.

"Oh ano? Sakay na" Pag aya ko sa kanya.

"Hindi ako marunong lumangoy"

"Nakasakay ka nga ng eroplano kahit kahit ka marunong lumipad e-"

"Oo na ito na! Ang dami mo naman kasing pakulo. " Inalalayan ko na muna siya pasakay.

"It's still not enough. Madaming birthday mo ang hindi ko na celebrate. I want it this year to be special. I want you to remember this forever" Sabi ko habang nagaayos para makaalis na kami. Sakto at hindi pa naman masyadong maaraw. Fresh at malamig din ang hangin

"Today is already my best birthday. No need to add more. Natupad na wish ko. You don't know how Happy I am today" Tinignan ko siya. Yup, she's more than happy. Kanina pa siya nakangiti. Kahit nagrereklamo hindi padin mawala yung kislap sa mga mata niya.

"Pfft but I want more. Upo ka muna dyan" Sabi ko at umalis na kami.

"Is this yours? Or kay Kuya Zeev? Pati yung aircraft kanina" Tanong niya habang pinipicturan ako.

"We owned a hundreds of yacht, ships and airplanes. Do you really still think na nanghiram ako?" Ako na mayabang. Eh anong magagawa ko kung mayaman kami Pfft.

"It's color red. Black, white and gray is your color" Hindi ako nakasagot agad at nginitian lang siya.

"It's yours. Well technically mine, pinapalitan ko lang ng kulay. Now, it's yours. It's my gift"

"Ec-"

"Opps wag mong tanggihan. Magdaramdam ako sige ka" Lumapit at tumabi siya saakin.

"I won't. I told you, sinong tatanggi sa grasha, just don't get mad if I sell it. Can I drive?" Ngumiti lang ako at tinuruan siya pfft hahahaha buti at medyo gahaman din siya. Tinuruan ko siya at ayan nagmamarunong na po.

Pero syempre nasa likod padin niya ako at inaalalayan siya. Pero. . .

"Dora kana-yah! Kanan ugh Kaliwa yan! 22 kana hanggang ngayon hindi mo pa alam ang kanan at kaliwa!" Kaya laging naliligaw eh. Si Dora nga laging di alam kung saan pupunta. Problema lang, hindi siya nagtatanong.

"Wait wag ka kasing sumigaw!"

"Masyado na tayong mabilis. Bagalan m-yah! Bagalan nga mas lalo mo namang binilisan! Oh dahan dahan lang! Dora! May bato! Kaliw-oh wait kanan! Kan-"

"Argh ang sakit mo sa tenga! Sige ikaw na!" Bigla nalang umalis at binitawan yung wheel. Siya pa galit kamuntikan na kaming mabangga ppft but she's cute though. Oks nadin.

Pumasok na muna siya sa loob. Maghahanap yan ng pagkain pusta ko.

"Echo bag! Bakit walang laman ref mo? Anong kakainin natin?" Tumawa lang ako hahahahaha

I'm A Secret Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon