It was always you Bloom Series 2 🥀 (Completed)

29

....

Nilalamig ako kahit na may blazer naman na suot. Hinaplos ko akyat-baba ang aking braso, agad naman naging alerto si Ruther na kausap si Zac na nagda-drive katabi si Aleah.

"Are you cold?" Aniya saka hinawakan ang aking palad.

"Medyo.."

Kumuha siya sa bag na pulang furry blanket na ibinalot niya agad. Uminit agad ang pakiramdam at pisngi ko nang magkatinginan kami ni Aleah na nakangisi habang pinapanood kami.

Chismosang chakadoll!

Parating bantay sarado si Ruther sa akin at kaunting kilos lamang ay parati itong naa-alerto. Na parang kung pwedeng siya na lamang ang magdala sa aming anak ay gagawin niya.

"Kailan ang church wedding?" Si Aleah tanong niya kalaunan.

Napatingin agad ako kay Ruther, nakatingin din siya sa akin.

Nag-aabang para sa aking sulyap.

I shrug my shoulder. Wala naman na kaming pinagusapan bukod sa panloloko sa akin ni Laizel at ang pagbubuntis ko.

I wonder what would I do to Laizel that bitch!

"No plans yet, but I bet it will be after her pregnancy.." sagot niya habang nanatiling nakatitig sa akin.

I gulped repeatedly. Para akong mabubulunan kahit wala naman na pagkain.

His words distracted me from thinking where we are heading.

"Just make sure Lincoln will be the ring bearer ha? Okay na kahit 'di na ako kasama sa entourage."

"Who's Lincoln?"

Ngayon ko lamang narinig ang pangalan na 'yun.

"My son." Sagot ni Aleah habang nakatingin sa labas.

"Muret!" Balik ko sa kanya.

"Baliw ka din! It's true kaya, right Ruther?" Sabay tingin nito sa aking katabi, tila nanghihingi ng tulong.

"Right. Lincoln is his son, Jo."

Bumukas ang aking bibig. "Really?" Tanong ko, biglang bumilis ang tibok ng aking puso.

Tumango ito, tumingin naman ako kay Aleah na nage-enjoy sa aking reaction.

"Kailan pa? Kanino?" Mabilis kong tinakpan ang bibig. Ang bastos ng tanong ko.

"Lincoln is my son.." sagot ni Zac. Napansin ko ang biglang pag-iba ng expression ni Zac nang banggitin nito ito.

Natulala ako ng ilang sandali.

I felt betrayed.. at the same time happy for them.

Sinubukan ko silipin ang katawan ni Aleah na slim pa din. Daya!

"Are you okay?"

Tumango ako kahit na ang totoo ay para na akong hihimatayin sa kaba. Malapit na kasi kami bago makarating sa amin.

"You're nervous." Aniya habang tumatawa at hinahaplos ang aking ulo.

"Kumusta ang parents mo?" I asked.

"Our parents Yen. He corrected me. Mom is still the same, dad is fine I guess, but he cannot walk properly."

Nalungkot ako para kay Tito.  Hindi ko man lamang siya nakumusta simula nang magkasakit ito.