When Tears And Rain Collaborate (I Think Of You)

23

Isang malakas na sampal ang natanggap ko mula kay tita. Sa subrang lakas nun ay ramdam ko ang hapdi sa kaliwang pisngi ko.

"You just disappoint me, Jastine!" Malakas at galit na wika ni Tita. Kahit hindi ko alam kung saan siya galit ay hindi ko na tinanong. Alam ko naman kase na nag sumbong sa kanya si Lalaine. "Akala ba ko ay matino kang kausap?Alam mo bang nasisira na ang pangalan ng pamilya ko dahil sayo? I regret accepting you in our family especially with Dew" The words she left out were like a stone that repeatedly hit me. Dati kilig na kilig siya sa aming dalawa ni Dew, Pero ngayon ay hindi na.

Nagawa kong ma disappoint siya sa akin. Nagawa kong magalit siya sa akin. Dahil sa actions hindi ko namalayang nagawa ko ay nasampal niya ako ng malakas.

Ni hindi ko man lang magawang magalit o mag tanim ng inis sa kanya. Deserve ko naman kasi yata ang masampal ng kamay niya.

Dew is busy with her child. Nasa itaas siya habang kaming tatlo ni tita at Lalaine ay nasa kusina. Nang makauwi ako ay walang oras na inaksaya si Lalaine. Kaaagad siyang nag sumbong kaya ito ngayon ang parusang natanggap ko.

"Get out of this house" Dahil sa sinabi ni Tita ay napatingin ako sa kanya. "I just realize that You don't deserve my son"Ang mata niya ay nanlilisik na nakatingin sa akin. She really mad at me.. "Kapag hindi ka umalis dito, ako na mismo ang hihila sayo palabas" Pakatapos sabihin iyon ay tinalikuran na niya ako. Gusto ko pa sanang mag salita ngunit kaagad na lumapit sa akin si Lalaine at saka binigyan ako ng malakas na sampal. Hindi pa siya na kuntento kaya naman dinuraan niya ako sa mukha.

Iniwan nila akong walang magawa kundi ang mag tanong sa sarili kung kaya ko bang iwan si Dew.

Nang gabing iyon ay tahimik akong pumasok sa kwarto. Ni hindi na natutulog sa tabi ko si Dew dahil kay Quincy. Parang wala na ako sa buhay niya. Umupo ako sa malambot na kama at inilipot ang tingin sa bawat parte ng kwarto.

Ito ang una naming kwarto. Dito kami gumawa ng panobagong pahina ng buhay namin. Dito sa bahay na ito kami nag ka roon ng relasyon kahit walang kasiguraduhan. Dito sa bahay na to ay masaya kami.. Pero lahat nag bago ng pumasok sa buhay namin si Lalaine.

Ang pahina na dapat sa amin lang dalawa ni Dew ay sinira niya upang mag karoon ng ibang tauhan sa buhay namin.

Ako ang bida ngunit ng dumating siya ay bigla akong naging kontrabida.

Inilagay ko sa maleta ko ang lahat ng gamit ko. Ayukong gawin pero ito lang ang makakapag palaya sa akin. Nang matapos sa pag impake ay handa na akong umalis pero biglang bumukas at pinto.

Natigil si Dew at napatingin siya sa maletang hawak ko.

"Aalis ka?" Tanong niya. Ang dating may saya sa mata niya ay napalitan ng lungkot. Lumapit siya sa akin ng hindi ako sumagot. Akmang kukunin niya ang maleta sa akin ng inilayo ko iyon sa kanya.

"Letʼs break up" Walang emosyon na sabi ko saka nilagpasan siya.

"No!You will stay here, Jastine" Biglang hinawalan niya ang kamay ko kaya napahinto ako sa pag lalakad. "Hindi ako pumapayag" Hinarap ko siya at ganon na lang ang gulat ko ng makitang bumagsak ang luha niya. It hurt me and i want to hug him but i cant. "Don't leave me, Jastine" Its just 4 letters but my heart broke into pieces. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko, Pilit na hinaharap ako sa kanya. "You canʼt leave me in my special day, Liebe" Hindi ko na napigilang hindi maiyak. Kaarawan niya ngayon ngunit sinasaktan ko siya. Kaarawan niya ngayon pero ito ako at iiwan siya. "And my only wish right now is Jastine will not leave me because she loves me" Using my two hands, I covered my face. My tears right now is just like a rain, It will never stopped until the pain will gone.