Te laat

281 7 0
                                    

"Zo, jij bent laat. Verslapen?" "Zoiets" bromt Marion. "'Zoiets'? Specificeer dat eens?" Ze kijkt Romeo zuchtend aan en rolt met haar ogen. "Ik denk niet dat je dat echt wil weten." "Nou, nu zeker! Als jij er zo geheimzinnig over doet, dan ben ik nieuwsgierig. Kom op, vertel! Zo erg kan het toch niet zijn?"

"Waarom moet ik mij nu ineens naar jou verantwoorden?" Marion wil doorgaan met haar monoloog als Romeo haar snel onderbreekt. "Nou, heel misschien omdat je mijn collega bent?! Ik doe maar een wilde gok, hoor." Marion kijkt Romeo droog aan. "Ben je klaar, meneertje bijdehand?" "Nee, want jij hebt nog steeds geen antwoord gegeven op, in mijn ogen, een hele simpele vraag: waarom ben je te laat?"

Marion knijpt haar ogen ietwat samen. "Maar wacht even, even voor de goede orde. We zitten hier toch niet op een of andere middelbare school waar ik mij moet verantwoorden als ik te laat kom? Zou het ook gewoon zo kunnen zijn dat het pure pech was? Ik bedoel, shit happens, toch?" Romeo kijkt Marion met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Je gaat mij nu niet vertellen dat je te laat gekomen bent door 'pure pech'. Daarnaast geloof ik dat al hélemaal niet als je antwoord geeft met 'zoiets'. Dus vertel. Ik zal het niet verder vertellen aan een, ik zeg maar wat, mevrouw Zitman." 

Marion zucht diep. "Oké, smart ass. Ik kan alleen zeggen dat mijn date van gisteravond en ik het vanochtend nog erg gezellig hadden. Nou goed, sherlock?" Romeo kijkt Marion triomfantelijk aan, maar een klein blosje kan hij niet verbergen. 



Kort maar krachtig. De boodschap die ik je wil meegeven is: te laat komen kan gebeuren, wat daarvan ook de reden is. Het zijn de mensen om je heen die bepalen hoe het voor jou voelt om te laat te komen. <3

Cowboy laarzen en zwarte gympen - Flikken storiesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu