Cowboy laarzen en zwarte gympen - Flikken stories

Foto's

Overal op de eettafel lagen ze verspreidt. Zelfs op de grond lagen losse stapeltjes. Bij het schoonmaken van de zolder, was hij ze tegengekomen. Vandaag had hij eindelijk de tijd had gehad om ernaar te kijken. Tot zijn genoegen waren het er zoveel, dat hij twee keer naar boven moest lopen om ze allemaal te kunnen bekijken. De kelder leek wel een studio geworden.  Overal zag je foto's. Op de bar, aan de tafel, op de kleine kastjes in de kelder en niet te vergeten: op de grond. Toen hij zich omdraaide op zijn stoel en de kelder in keek, moest hij een beetje lachen. Het was onmogelijk geworden om je nog door de kelder te verplaatsen zonder op een foto te staan. De vloer lag er bezaaid mee.

Het was een halfuur later toen hij de voordeur dicht hoorden vallen. Meteen draaiden hij zich om en keek naar de troep die hij had gemaakt. "Daar ben ik weer-... Wat is hier gebeurd?" Hij zag hoe zijn partner in het trapgat verbaasd de kelder in keek. "Hi, Eef! Dit zijn mijn foto's. Van m'n jeugd tot aan het Maastrichtse korps. En ik heb ook foto's van jou gevonden." "Wat?" Ze keek hem alert aan. "Alleen maar de foto's waar je leuk opstaat, hoor." Hij liet een stilte vallen. De glimlach die om zijn mondhoeken trok, vertelde haar dat het laatste niet helemaal waar was. Met een wantrouwende frons bleef ze hem aankijken. "Weleens van privacy gehoord, Wolfs? Die foto's gaan jou geen zak aan." "Maar kijk dan hoe lief je hier kijkt." Wolfs hield een foto omhoog waarop Eva een gekke bek trok. Ze rolden met haar ogen en haar blik verzachtten. Ze kwam voorzichtig de kelder in. Tussen de foto's door stappend, keek ze om zich heen wat ze allemaal zag liggen. Van foto's op vakanties tot babyfoto's van Wolfs.

De man in kwestie had zich weer omgedraaid en zat nu gebogen over een stapeltje foto's. Toen Eva naast hem plaats nam, stokten haar adem in haar keel toen ze zag waar hij naar keek. In zijn handen had hij foto's van haar bruiloft. De beruchte dag schoot als een flits door haar hoofd. "Ik vond deze onder het raam op zolder. Ze zijn behoorlijk verbleekt." Hij keek naar haar op en zag hoe emotioneel haar gezicht stond. Zachtjes ging hij verder. "Het spijt me als ik deze niet had mogen zien. Ik wilde ze je graag teruggeven omdat ze misschien nog enige waarden voor je hebben. Het is zo zonde om ze dan te laten verbleken." Al die tijd had ze haar ogen strak gericht op wat hij tussen z'n handen hield. "Ik heb deze foto's niet meer gezien na het onderzoek naar zijn dood. Ik kon ze niet zien. Het bracht zoveel pijn en verdriet met zich mee." Ze legde haar hand om zijn hand en nam twee foto's van hem over. Op beiden was Frank in zijn trouwpak te zien. De ene was gemaakt op de ochtend voor de trouwerij, hier in de Ponti. Op de ander was te zien hoe hij stond te wachten op het altaar voor zijn bruid.

Voorzichtig, alsof de foto's elk moment konden breken, gleed ze met haar slanke vingers over haar man. Ze voelden hoe ze  overspoeld werd door pijn en ergens diep in haar lichaam voelden ze haar hart een beetje breken. Wolfs zag het gebeuren. Zonder haar aan te raken haalden hij rustig de foto's uit haar handen en legden ze op tafel. Toen hij weer naar haar keek zag hij iets betoverend gebeuren. Met de tranen in haar ogen keek ze hem liefdevol aan. Hij zag hoe hij haar troostten door alleen maar haar aan te kijken. Ze liet haar zwakke kant aan hem zien en ze liet het toe om door hem getroost te worden. Hij vond het zo krachtig dat alleen maar zijn ogen haar rust konden geven. Hij werd er bijna zelf emotioneel van. Ze glimlachte kleintjes.

Met een traan op haar wang wees ze naar een foto van Wolfs. Hij was daar hooguit vier. "Wat was jij al een dik mannetje. Echt een kleine directeur. Kreeg je teveel taart van je ouders?" "Ja, maar niet doorvertellen hè?" Hij zag hoe haar gezicht opklaarden. Ze schraapte even haar keel. "Maar jij dacht: laat ik eens al mijn foto's bekijken?" "Hmm" knikte hij instemmend. "Waarom?" Even keek hij met pretoogjes naar haar op. "Omdat ik het leuk vind. Kijk dan naar jou jonge hoofdje!" Hij hield een foto van Eva omhoog toen ze elkaar net hadden leren kennen. "En ik begon al grijs te worden," zei hij met een sip gezicht. "Ja en oud en stram en stijf!" Eva keek hem met een verwijtende nochtans geamuseerde blik aan. "Ik heb jou nooit echt gekend als een jonge God." Meteen werden zijn ogen groter. Hij slikte hoorbaar.

Eva zag wat haar woorden met hem deden en ze grinnikten. "Maar goed hè, ik val toch op oudere mannen, dus maak je geen zorgen." Ze bleef hem uitdagend aankijken. Nu ben jij aan zet, Wolfs. Ze zag hoe hij tergend langzaam zijn hoofd van haar indringende ogen wegdraaide en een nieuwe foto pakten. "Kijk, dit was de eerste bootcamp samen. Ha! Zie Romeo dan. Hij verloor elk bokswedstrijd tegen mij. Ach en hier won hij eindelijk van Marion, maar of zij nou echt een tegenstander was... Discutabel." Hij voelde hoe haar blik al die tijd op hem rustten, maar hij trok zich er niks van aan. "En deze dan: carnaval. Dat was nog eens een leuk jaar." Even keek hij opzij naar haar. Toen zijn ogen haar blik vingen zag hij een vleugje van teleurstelling, maar dat was een fractie van een seconde later vervangen door interesse. Helaas, hij hapt niet. "Oeh kijk, dit was jullie eerste gemaakte maaltijd samen. Frank was zo blij dat hij jou als sparringpartner had gevonden. In bed ging hij vaak nog over je kookkunsten door. Ik werd knettergek. Wilde ik graag slapen, moest ik eerst nog een halfuur een lofprijzing aanhoren. Weet je hoe irritant dat was? Waren we de hele dag samen aan het werk, zat je ook nog 's avond in m'n hoofd. Dankzij Frank. Volgens mij was hij stiekem in het begin een beetje verliefd op je." En ik ook. Met een blosje op haar wangen keek ze naar haar horloge. "Over bed gesproken, ik ga slapen. Ruim je het nog wel even op? Anders moet ik morgen weer naar jouw bezweten hoofd kijken." Ze wees naar een foto van Wolfs in sportkleding. Hij glimlachte. "Slaap lekker alvast," ze gaf hem een zoen op zijn wang. Met een schorre stem wenste hij haar een fijne nachtrust. Toen hij zich terugdraaide naar de tafel zag hij een foto van hun tweetjes liggen. Met een grijns begon hij alle foto's op te ruimen. Alleen die ene foto bleef op tafel liggen. Mag ze daar morgenochtend naar kijken.

Eva was on fire! En Wolfs wist niet wat hij er mee moest. Dat is ook eens wat nieuws: omgekeerde wereld. Foto's terugkijken vind ik stiekem heel leuk om te doen. Word ik nostalgisch van hihi. Jij ook? <3