Cowboy laarzen en zwarte gympen - Flikken stories

Massage/kreeftje

Het was dondermiddag. Het einde van de werkdag was nabij en ze was geconcentreerd bezig met haar werk. In haar concentratie had ze van haar partner al een tijdje niks vernomen. Hij zou vast ook hard aan het werk zijn.

Zo'n drie uur later sloot ze haar bestanden af en keek voor het eerst om zich heen. Haar partner was nog druk in de weer met het een of ander, want hij werkte gestaag door. Ze sloot haar computer af, rekte zich uit en stond op om haar benen te strekken. Nieuwsgierig als ze was, liep ze naar haar collega toe om te kijken wat zijn aandacht zo trok. Hmm, saai. Politierapporten. "Zo, jij bent braaf bezig." Terwijl ze het zei had ze haar handen op zijn schouders gelegd. Ze voelde hoe hij z'n schouders aanspanden en licht opveerde van de schrik. Hij knikte een beetje overrompeld. Ze had door dat hij weer terug aan het werk was gegaan en dat ze geen reactie meer van hem kon verwachten. Langzaam liet ze haar vingers net boven zijn sleutelbenen glijden en begon de gespannen spieren te masseren. Z'n schouders waren groot en voelde sterk aan onder haar tengere vingers. Toen ze met haar duimen cirkels begon te maken over z'n schouderbladen, verbrak hij de stilte. "Ik wil dit even afmaken, Eef" zei hij zachtjes. Eva had doorgehad dat zijn stem schor was. Of het door het masseren kwam of dat hij al uren niks gezegd had, was voor haar een raadsel. Het amuseerde haar.

"Prima. Ik ga alvast naar huis. Tot straks." Ze zag hem nog net een knikje geven toen ze wegliep. Niet veel later stapte ze het oude pension in. In plaats van naar de kelder gaan, liep ze naar haar kamer en zocht haar hardloopkleding bij elkaar. Het was prima weer voor een kort broekje en een sporthemdje.

Deze werkdag had ervoor gezorgd dat ze teveel energie over had en dat wilde ze eruit rennen. Met een kleine twintig minuten later sloot ze de voordeur achter zich. Ze deed haar warming-up voor het grootste gedeelte binnen. Ze gebruikte een foam roller om blessures te voorkomen; dat kon ze het beste op haar yoga-matje binnen doen. Daarnaast vond ze het gênant om al die starende blikken te krijgen als ze aan het rekken en strekken was.

Toen ze warm en wel de straat uitliep, reed haar een bekende auto haar tegemoet. Het raampje ging naar beneden en ze keek in het vermoeide gezicht van Wolfs. "Moet ik ook voor jou koken?" Hij keek haar goedkeurend aan. Eva zag het en rolde met haar ogen. "Nee, hoor. Ik eet wel na." "Het is maar een kleine moeite en je moet wel goed eten." "Ja pappa, maar ik ga wat langer rennen, dus ik ben later thuis en dan heb ik geen zin meer om een hele maaltijd naar binnen te moeten werken." Ze zag Wolfs grinniken om haar opmerking 'pappa' en ze wist dat hij het niet met haar eens was, maar ze zag hem toch knikken. "Doe je wel voor" "Ja, ik doe voorzichtig. Ga jij nou maar lekker koken en tot rust komen." "Aye aye kapitein! Succes." En weg was Eva. Met een grote glimlach begon ze aan haar ronde.

Ze rende de stad uit richting de weilanden en het bosgebied. Als ze lang weg was, deed ze haar oortjes in. Mocht Wolfs haar bellen, kon ze makkelijk opnemen en wist ze snel wat er aan de hand was. Ook zorgde de muziek ervoor dat ze gemotiveerd bleef. Vaak zette ze hetzelfde nummer op repeat zodat ze niet meer hoefde na te denken. Als ze in de juiste 'mood' was, vond ze 'Lose Yourself' van Eminem heerlijk om op te rennen. Het tempo van het nummer was lekker en zijn woorden waren snel en gevat. Rap was nooit haar favoriete genre geweest, maar mettertijd leerde ze het enigszins waarderen. Ze had zich ingelezen over de culturele verschillen tussen 'the East and West Coast' van de Verenigde Staten. Zo leerde ze dat in de jaren 90 2Pac en The Notorious B.I.G. grote concurrenten van elkaar waren geweest. Dat ze beiden vermoord waren, had haar niet verbaast doen opkijken. Rap was een wereldje met veel seksistische en gewelddadige teksten, die over de moeilijke leefomstandigheden in de getto's gingen. Dat het soms overging in fysiek geweld tussen bendes, vond ze typisch iets voor Amerika. Wel had ze ontzettend veel respect gekregen voor de creativiteit die de artiesten konden vinden in hun woorden. Als iemand zo snel en gevat zijn gevoelens kon verwoorden, vond ze het de moeite waard om er naar te luisteren, ongeacht de betekenis van het lied.

Haar ronde ging goed. Ze voelde zich fit en energiek. Nergens had ze last van koude spieren of zeurende knieën. Mensen die zeiden dat ze het gevoel ná het rennen altijd zo lekker vonden, begreep ze nooit zo goed. Zij vond het gevoel tíjdens het hardlopen heerlijk. Voordat ze het goed en wel doorhad, liep ze de stad weer terug in. Eenmaal terug in de Sint Bernardusstraat deed ze haar cooling-down oefeningen. Met een knalrood gezicht en veel zweet liep ze kelder in. Ze zag Wolfs achter zijn laptop bezig. Met gefronste wenkbrauwen ging ze achter hem staan en keek over zijn schouder mee. "Is het hier niet veel te laat voor?" "Ach, ik wil deze rapporten afhebben, is dat zo gek dan?" Voor een gevat antwoord was ze te moe. Met een flesje water nam ze tegenover hem plaats. "Ik ga al stoppen. Hoe ging je rondje? Wat bleef je trouwens lang weg. Hoeveel heb je gelopen?" Eva keek hem met een glimlach aan, ze vond het lief dat hij zich zo in haar interesseerde. "Ik heb volgens mij iets tussen de 15 en 20 kilometer gelopen" zei ze trots maar wel vermoeid. Ze zag Wolfs knikken. "Vandaar dat jij zo'n rood gezichtje hebt. Schattig kreeftje ben je." Eva kreeg het als het even kon nog warmer. "Ja, het ging goed. Ik voelde me goed en het was lekker weer, dus alles zat mee. Ik moet wel zo onder de douche, want a ik zweet aan alle kanten en b, ik begin last te krijgen van m'n schouders." Ze draaide met haar schouders en trok een pijnlijk gezicht. Ergens zat een pees niet helemaal goed. Ze zag Wolfs opstaan en zonder iets te zeggen legde hij z'n handen op haar schouders. Ze voelde hoe hij de juiste druk op haar schouderbladen uitoefende. "Ik vind het niet erg dat je zweet, hoor. Jouw lichaamsgeur is heerlijk. En helemaal als je er ook nog zo uitziet." Ze voelde zijn adem langs haar gezicht strijken en ze kreeg spontaan kippenvel van zijn woorden.

Nog even liet ze zijn handen vakkundig te werk gaan. Even later sprong ze alsnog op om naar boven te gaan, maar niet voordat ze hem bedankt had. "Waarvoor?" Vroeg hij nieuwsgierig. "M'n schouders. Ze doen geen pijn meer." "Mooi zo. Ik vond het ook geen straf. En jij ook nog bedankt voor jouw massage vanmiddag." "Tuurlijk" zei Eva kleintjes. "Als jij mij voortaan aan het einde van de dag een korte massage geeft, geef ik jou een massage na je hardlooprondje." "Ja, doei." "Waarom niet?" Vroeg hij snel. Eva keerde hem de rug toe en liep de trap op. "Dat zie ik dus als een deal" hoorde ze hem naroepen. "Prima!" Riep ze gedurfd terug, wetende dat ze hem nu verbaast achterliet.

'Lose Yourself' van Eminem is mijn persoonlijk favoriet om op hard te lopen. De creativiteit en de woordenschat van Eminem vind ik bewonderenswaardig, maar een groot fan van rap ben ik niet. Ook denk ik dat Eva rap niet echt kan waarderen. Wel vraag ik mij af naar wat voor een muziek die twee luisteren. De muziek in de serie is uit het midden/eind van de vorige eeuw, maar zouden ze de muziek van nu ook kunnen waarderen? Wat denk jij? <3