Cowboy laarzen en zwarte gympen - Flikken stories

Meneer de sportieveling

"Ik wil weer gaan kickboksen." "Weer? Heb jij ooit gekickbokst dan?" "Ja, met Joes, maar dat was niet zo'n succes." Schuldbewust laat ze haar hoofd hangen. "O ja" mompelt hij. "Maar is hardlopen niet al intensief genoeg? Kickboksen is namelijk een explosieve sport en denk je dat je daar de energie wel voor hebt als je ook al zo vaak hardloopt?" "Ik ben geen een oude taart zoals jij. Na een hardloopsessie heb ik nog genoeg energie over, hoor." "Die had ik kunnen zien aankomen" zegt Wolfs al draaiend met z'n ogen. "Jij maakt het me ook te makkelijk met zo'n mooie voorzet." "Ja ja, zo kan het wel weer. Maar goed, kickboksen dus. Wat kun je al? Weet je de basis nog?" Eva fronst haar wenkbrauwen. "Ga je mij nou vertellen dat jíj weet hoe je moet kickboksen?" "Is dat zo gek dan?" "Nou, gezien jouw voorliefde voor sporten wel." Wolfs kijkt haar droog aan. "In mijn jonge jaren was ik een groot sportfanaat. Ik heb lang gejudood, ben toen overgegaan op kickboksen en ben in m'n studententijd gaan voetballen." Trots denkt hij terug aan vroeger. "M'n voetbalteam was een vriendenteam, maar met judo en kickboksen kwam ik echt tot leven. Al moet ik wel zeggen dat ik voetbal meer apprecieer deze dagen. Dat duwen en trekken aan elkaar. En met kickboksen is het ook nog slaan. Nutteloos geweld als je het mij vraagt. Maar goed, ik zeg: vooral lekker doen als je daar zin in hebt." Eva kijkt hem geïnteresseerd aan, maar stelt dan toch een kritische vraag. "Het is ook geen geweld, maar een sport, denk je niet?" "Kickboksen?" Ze knikt. "Ja, maar komt het er niet op neer dat je van iemand anders wil winnen door hem of haar 'uit te schakelen' of in ieder geval wil verslaan in welke vorm dan ook?" "Nee, want er zijn regels. En daarnaast: ik wil ook niet meedoen aan wedstrijden. Zoals ik jou nu hoor denk je dat ik het over wedstrijden heb, maar ik zat zelf meer te denken aan gewoon lekker trainen en sparren. Dus meneertje, misschien niet invullen voor een ander en eerst vragen naar verheldering?" "Touché" zegt hij met een grijns.

Het blijft even stil tussen de twee rechercheurs. "Ga je me nog laten zien wat je nog weet?" Vraagt Wolfs na een tijdje. Eva trekt een wenkbrauw op. "Hier?" "Ja, waarom niet? We schuiven de tafel opzij en dan hebben we genoeg ruimte voor onze eigen sportzaal." "Prima." Zo gezegd zo gedaan. De tafel wordt opzij gezet en de stoelen op elkaar gestapeld. In de kelder van de Ponti is ineens genoeg ruimte om met elkaar te stoeien. Eva trekt haar laarsjes uit en kijkt naar Wolfs. "Jij gaat toch niet in je pák met mij sparren, mag ik hopen?" "Ik zal m'n blazer en laarzen uit doen, maar in m'n pantalon en overhemd kan ik prima bewegen, hoor. Maak je over mij maar geen zorgen. Focus je maar op jezelf." Ze zendt hem een emotieloze blik toe. "Wil je mij soms geïrriteerd hebben zodat ik je harder op je neus sla?" "Misschien. Of misschien wil ik wel kijken hoe snel jij toehapt." Hij haalt bijdehand zijn wenkbrauw op en blijft haar gedurfd aankijken. Eva haalt naar hem uit, maar mist. Wolfs had dit zien aankomen. "Ho ho ho, jonge dame. Eerst opwarmen. Anders krijgen we blessures. Dus, twintig push-ups." "Prima." "Go!"

Tegenover elkaar doet ieder twintig push-ups. Wolfs is eerder klaar dan Eva en kijkt geamuseerd naar haar houding. "Je moet je buikspieren aanspannen." Terwijl hij het zegt legt hij z'n handen aan weerszijden van haar middel. Hij voelt hoe ze haar buikspieren aanspant en houdt zijn handen op dezelfde plek totdat ze klaar is. Met een rood hoofd komt Eva overeind. Ze slikt haar opkomende lust gevoelens weg. "Wat nu, coach?" Hij kijkt haar met een schreven grijns aan. "Squat Jumps." "Ugh, you gotta be kidding me." "Nope, zeker niet." "Hoeveel?" "Ook twintig." "Nou dan doe ik m'n t-shirt uit. Krijg het er al warm van als ik er aan denk. En daarnaast is sporten in m'n hemdje veel fijner." "En jij was zo sportief zei je?" "Weet je hoe warm het hier is?!" "Je hapt, Eef" zegt hij op een flauwe toon. "Laten we nou maar gewoon beginnen, dan kan ik je eindelijk op je snufferd slaan." Als ze in het lachende gezicht van Wolfs kijkt, kan ze zelf een lach niet onderdrukken.

Na twintig squat jumps gaan ze over op twee minuten wall sit. Ook bij Wolfs levert dit protest op. Z'n benen shaken helemaal. Tot slot doen ze nog twee minuten een plank. Als ze klaar zijn met de warming up hebben ze beiden een rood hoofd. Het was toch zwaarder dan gedacht.

Licht nahijgend kijken ze elkaar uitdagend aan. Waar Wolfs een sportieve uitdagende blik heeft, is in Eva haar ogen heel iets anders te zien: een verliefde blik. Snel schudt ze haar verliefdheid van zich af en positioneert haar lichaam in de juiste houding. "Nou, ben je er klaar voor, meneer de sportieveling?" "Zekers. Ik doe wel even m'n overhemd uit." Eva hapt naar adem en haar ogen worden groot als Wolfs z'n blouse uittrekt. Op bloten voeten met alleen een hemd en pantalon staat hij voor haar. Ze slikt een kreun op tijd weg. Dit is een marteling. Hoe moet ik mij concentreren op m'n slagen als hij zo voor me staat? Zie die armen dan. Die spieren. Ze begint bijna te kwijlen van verlangen. "Ben je nog in deze ruimte Van Dongen of zit je op een andere planeet?" "Wat? Ja. Ja, ik ben er klaar voor. Zeker. Kom maar op. Ik laat jou zien hoe goed ik nog ben." Met een grijns geeft Wolfs de eerste tik uit. Met lichte voeten 'dansen' de rechercheurs door de ruimte heen. Eva mist vaak en haar slagen zijn niet krachtig.  Na tien minuten last Wolfs een pauze in. Gulzig drinken ze uit hun bidons.

"Als je slaat, moet je je buikspieren aanspannen. De kracht van je slag zit deels in je bovenlichaam." Hij legt z'n handen weer in haar zij. "Span je spieren aan en maak dan een draai." Maar Eva heeft niks meegekregen van Wolfs z'n opdracht. Ze voelt zich versuft en tegelijkertijd super alert op Wolfs zijn handen. Elke vinger voelt ze liggen op haar middel. Als de duim ook nog eens omhoog en naar beneden wrijft, is ze helemaal in dromenland.

Wolfs ziet hoe Eva uitvoerig naar zijn borst kijkt en glimlacht liefelijk. "Wil je stoppen?" "Wat? Nee!" Zo snel als ze weg was, is ze ook weer terug. "Aanspannen en draaien zei je toch? Let's try it!" Met zijn handen rond haar middel maakt ze een paar keer een gefocuste draai. Pas als zijn handen weg zijn, kan ze weer normaal adem halen. "Maar wat heeft dit met m'n slag te maken? Het gaat toch om m'n armen? Die moeten sterk genoeg zijn om een goede klap uit te delen." "Klopt, maar als je niet werkt aan je houding kun je nooit gericht slaan. Het is makkelijk om iemand 'gewoon' te slaan, maar soms is een gerichte slag veel effectiever. Dus, als je goed wil worden, moet je beginnen bij de basis. Maar dat geldt eigenlijk voor alles." "Oké noticed, maar hoe zit het dan met mijn slag zelf? Heb je daar nog iets op aan te merken?" Wolfs zet een paar stappen dichterbij en ze staan bijna neus aan neus. Hij pakt haar polsen en brengt ze vlak voor haar gezicht. "Als je bokst houd je je handen voor je belangrijkste lichaamsdeel: je hoofd. Schade aan de hersenen is een rampscenario die je ten alle tijden wil voorkomen. Dus bal je handen tot een vuist, laat je duimen buiten de vuist en houd ze ter hoogte van je neus en lippen. Als je uithaalt, maak je een draai met je arm. Op het moment dat je vuisten bij jezelf zijn, zijn je handpalmen, weliswaar verstopt in de vuist, naar elkaar gericht. Aan het einde van een slag is één van je handpalmen naar beneden gericht." Zwaar ademend luistert Eva naar de instructies van Wolfs. Als hij haar zachtjes over haar polsen streelt, opent ze haar lippen voor extra lucht. "Oké" zegt ze hees. "Zullen we het proberen?" Wolfs knikt lief. "Dus onthoudt: voor je slaat, eerst je buik aanspannen zodat je een gecontroleerde draai maakt."

Met veel energie springt ze door de ruimte heen en haalt een paar keer uit. "Goed zo! Veel beter!" Roept Wolfs enthousiast. Ze is lekker op dreef als ze Wolfs vol op z'n neus slaat. "Shit!" Met een stap staat ze voor hem. "Het gaat. Wel is het zo dat je nooit op het hoofd richt met trainingen en volgens mij ook niet in wedstrijden." Een kleine glimlach trekt aan haar mond en ze weet dat het goed zit.

Verliefd kijkt Wolfs naar Eva als ze langs zijn wang streelt. "Kusje erop?" "Altijd!" Zegt hij enthousiast. Eva laat haar voorhoofd tegen het zijne rusten nadat ze hem een kus op z'n rode neus gaf. Onbedoeld snuift ze zijn zweetgeur op. Ze gaat helemaal in zijn aanwezigheid op. Langzaam begint ze zijn bovenarmen te strelen. Ze is bijna in dromenland als hij haar wat vraagt. "Zullen we maar stoppen?" "Waarmee?" Vraagt Eva verbaasd. "Kickboksen?" "Nee, zeker niet. Ik ga training nemen!" Hij draait met z'n ogen. "Ik bedoelde eigenlijk onze trainingssessie." Triomfantelijk kijkt Eva hem aan. "Ha! Nu hapte jij!" Als Wolfs droog naar haar kijkt, schieten ze beiden in de lach. Snel geeft Eva hem een kus op zijn mond. "Dankjewel. Ik vond het leuk." Met een betoverende glimlach kijkt Wolfs haar aan. Ze wordt er verlegen van. Nog een keer schiet haar hoofd naar voren, om dit keer haar lippen langer op zijn mond te houden. Als het puntje van haar tong langs zijn lippen gaat, stopt hij de kus. "Ik ook, maar ik wil nu wel douchen." "Nou, dan wordt het rennen wie er eerder is, want ik wil ook." Met die woorden sprinten ze achter elkaar aan de trap op naar boven. Hun kleine sportzaal achterlatend.

De bokstechnieken die hierboven beschreven zijn, zijn gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Op mijn middelbare school heb ik een paar keer bokstrainingen gehad. Ik vond het best wel leuk, maar ik ben dus zeker geen bekende van de sport. Voor één ieder die dat wel is en er niks van mijn beschrijvingen kloppen: excuus. <3