Savcı Bey

BÖLÜM 22

HATIRLATMA
'' Anlıyorum , peki arkadaşları kimlerdi ?''
'' Tek yakın arkadaşı Armina Kara idi . ''
'' Tamam . Başınız sağ olsun gelişmelerden haberdar edeceğiz sizi''
Genç adamlar evden çıkar .
Onurdan ;

Armina ? Armina mı ? Niye bütün her şeyde karşıma çıkıyor bu kız ? Neden ? Bir lanet olabilir mi bu ? ''Dedi lanete ve büyüye katiyen inanmayan Onur Karahan . Hadi Onur kendini tanıyorsun sen tesadüfe bile inanmayan bir adamsın bunun bir lanet olduğunu düşünemezsin .'' Keşke geri gelse şu hafızam keşke , Onur sert bir şekilde ard arda kafasına vurur , hatırlayamıyorum olmuyor lanet olsun olmuyor ?!! Ne kadar salak bir herifim ne kadar aptalım !! '' Kes şunu Onur . Sen kolay bir şey atlatmadın . Şimdi kafanı şu davaya ver ve Gülcanı ara .'' Telefonu cebimden çıkartıp hızlıca Gülcanı aradım .

'' Alo Gülcan Armina yanındadır umarım .''
'' Yanımda savcım''
'' Ben gelene kadar sakın yanından ayırma onu .''
'' Emredersiniz savcım ''
'' Adliyeye odama çıkart onu ve başına senden hariç iki polis dik''
''Tamamdır savcım fakat bir aksilik yoktur inşallah''
'' Yok bir şey Gülcan merak etme sen ''
'' Ama savcım çok endişeli geliyor sesiniz ''
'' Yok bir şey Gülcan ben sana anlatırım sonra''
'' Tamam savcım siz nasıl isterseniz''
'' Dikkat et Gülcan seni gerçekten önemsiyorum''
'' Aklınız kalmasın bende savcım merak etmeyin , asıl siz dikkat edin''
'' Ederim ''
Telefonu kapattım . İçinde bulunduğum araç bedenimi adliyeye getiriyordu evet ama ruhum belki bu arabanın içinde değildi bile hatta bu ülkede olmama ihtimali bile fazlaydı . Sorun şu ki Armina her baktığım dava da karşıma çıkmaya başlamıştı ve bu duygularımı daha da içinden çıkılamaz bir hale sokuyordu . Şimdi ise Arminaya ne diyeceğimi ona nasıl davranacağımı asla kestiremiyorum . Bağırıp çağırsam mı ? Yoksa sakin sakin kırıp dökmeden konuşsam mı ? Evet biliyorum kim olsa kırıp dökmeden sakince konuşmamı yeler . Fakat eğer böyle yaparsam bir gün olup olmadık bir yerde patlarım ve bu hiç iyi olmaz . En azından şimdi doğru yerde doğru kişiye patlayayım da kimsenin kalbini kırmayayım . Çoktan adliyeye gelmişiz bile . Kapı açıldı ve indim , koşar adım adliyeye girerek odama çıktım ve kapıyı setçe açarak odaya girdim .
'' Çıkın siz'' Diye hiddetle kükredim içerdeki polislere ve anında çıktılar dışarı .
'' Neden ?!! Neden her işimde karşıma çıkmak zorundasın Armina ?!!! Niçin kafamı bu kadar karıştırmak zorundasın ?!! ''
'' N-ne , n-ne diyorsun sen Onur ? Ben hiçbir şey yapmadım ''
'' Yeterince şey yapıyorsun bana Armina !! Neden karşıma çıkıyorsun sürekli ?! Ben senden uzaklaşmak istedikçe sen sürekli benim dibimde bitiyorsun !! Neden Armina neden ? Ne garezin var bana ?!!''
'' Onur ben , ben hiçbir şey anlayamıyorum ''
Yazardan ;
Onur masasını üzerinde ne var ne yoksa yıkıp döker .
'' GÜLCAN ALIN BU KADINI !!! ''
Gülcan alelacele içeri girer ve şaşkın gözlerle Onura bakar .
'' Savcım ne oldu ? İyi misiniz ? Sakin olun lütfen ''
'' Gülcan al bunu sorgu odasına getir geliyorum ''
Der sinirini kontrol altına almaya çalışarak .
'' Ama sav-''
Onur sinirle lafını keser ,
'' Kes laubaliliği sana ne deniyorsa onu yap komiser !!''
'' Emir edersiniz savcım ''
Gülcan Arminayı kolundan tutar , ayağa kaldırır , kelepçeler ve sorgu odasına getirir . Armina o anda ne olduğunu anlamaya çalışır fakat hiçbir şeyi çözemez çünkü kafası çok bulanıktır . Şuan için akli limiti yetmiyordur olağan biteni ne anlamaya ne de çözmeye . Sorgu odasına girdiklerinde Gülcan Arminayı sandalyeye oturtur ve ellerini sorgu masasında bulunan yatay bir şekilde konum almış çubuğa kelepçe ile bağlar . Daha sonra dışarı çıkıp Onuru beklemeye başlar . Onur odada bir oraya bir buraya yürüyerek durmaksızın volta atıyordur sakinleşmek için . Sakinleşmek istiyordur çünkü daha fazla sinirine yenik düşüp Arminanın kalbini kırmak istemiyordur . Her ne yaptıysa da bir türlü siniri yatışmadı bunun üzerine beklemeyi saçma buldu ve sorgu odasına indi.
'' Sorularıma tek tek cevap vereceksin ''
'' T-tamam ''
'' Çiçeği nereden tanıyorsun ?''
'' O , o benim arkadaşımdı''
'' Ne zamandan beri ?''
'' On yıl olacak''
'' Neden oradaydı o gün ?''
''B-Bilmiyorum b-''
Odaya Dağhan girer .
'' Onur iki dakikalığına odaya geçer misin ? Sana anlatacaklarım var bir konu hakkında ''
'' Tamam geçelim , Furkan sorguyu devam ettir ve raporu masama bırak''

Onur ve Dağhan , Onurun Emniyetteki odasına çıkarlar .

''Onur şu çiçek davasıyla ilgili . Arminanın ailesi olayı öğrendiği anda avukat ordusunu yığmış kapıya ''
'' Yani ?''
'' Yanisi şu adamlar Arminanın hiçbir şeye cevap vermesini istemiyor ''
'' Bunlardan da gına geldi artık ne zaman önemli bir adam yakalasak hemen buradalar''
Gülcan kapıya üç kere sertçe vurup içeri girer ve konuşmaya başlar .
'' Savcım Armina saldılar ''
'' Soluk soluğasın Gülcan nefes al biraz ''
'' Kim salabilir onu ?!! Benim iznim olmadan kim bırakabilir ?!!''
'' Savcım başsavcı Hürkan Esen ifadeyi okuyup gitmesine izin verdi biz de bir şey yapamadık''
Onur hızlıca odadan çıkar ve Arminayı takip etmek için onu yakalamaya çalışır . En sonunda belli bir mesafeyle takip etmeye başlar''
Onurdan ;
Hayır yani nasıl benim izinim olmadan bırakılabilir ? Bu davaya ben bakmıyor muyum ? Evet ben bakıyorum . Peki neden Salı veriliyor bu kadın ? Elimdeki tüm davalar bitince yıllık iznimi kullanıp İsveç Alplerine gideceğim bunu da şuraya yazıyorum . Nereye gidiyor şimdi bu deniz kenarı yeterince soğuk . Üşütüp hasta olacak . Ne yapmaya çalışıyor ? Zatürre olacak . Neden yapıyor bunu kendine ? Onur yeter içim şişti be . Bekleyip izlersen bütün bu sorularının cevabını alacaksın zaten . Bir beklesen sabretsen . Hayatım sabretmekle geçti , artık sabretmek canımı yakıyor . Arminanın her hareketini izlemeye başladım . Sanki önceden de farklı bir şey yapıyordum ya onun yanındayken . Ne olmuştu da bu kadar renklenmişti etraf onun yanındayken ? Ne olmuştu da şarkılar ses vermeye başlamıştı sesinde ? Ne saçmalıyorsun be adam bir an önce silkelen ve kendine gel . Kadını takip etmeye geldin ona nameler düzmeye değil ! Tamam , evet doğruydu belki ama istemsizce oluyordu. Armina bir banka oturdu ve yanına da iki adam geldi ve hararetle konuşmaya başladılar . Bir adam kalktı ve benim olduğum tarafa yavaş yavaş yürümeye başladı sessizce yanıma oturdu . Tabi benim dikkatim onda değildi Arminanın o adamla ne konuştuğunu anlamaya çalışıyordum . Ve karın boşluğumda hissettiğim bir acıyla irkildim . Yanımda oturan ve az evvel bana doğru gelmekte olan adam bıçağı karın boşluğuma saplamıştı . Ellerim kan içinde kaldı ve hala Arminaya bakıp ne konuştuklarını anlamaya çalışıyordum . Birkaç saniye sonra yavaş yavaş etraf karamaya başladı . 

Hikâyenin İnstagram Hesabı ; watty_savcibey_