ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

8'🩸

"Günaydın baba."

Arka bahçede burnuma gelen güzel kokularla birlikte konuşarak çıkmıştım. Babam masayı hazırlarken bana dönüp gülümsemişti.

"Günaydın prensesim."

Masaya bir bakış atıp yeniden babama döndüm.

"Boşuna hazırlamışsın ben birazdan çıkacağım."

"Boşuna falan hazırlamadım, patronunla konuştum seni işe ben bırakacağım. O yüzden oturup güzelce kahvaltını yapacaksın."

Belli ki dün olanlardan sonra kahvaltıda konuşacaklarımız vardı. İtiraz etmeden yerime oturup masanın başına oturan babama döndüm.

"Bu güzel kahvaltıyı boşuna hazırlamadın herhalde baba."

"Ayıp ediyorsun ben gidene kadar benimle kahvaltı yapmadığın bir gün oldu mu?"

Yüzündeki o sahte mutluluğun aksine ciddi bir ifade vardı yüzümde.

"Tamam ilk konuşmayı ben başlatayım o zaman. Dün üzerime fazla gelindiği için öfkemi kontrol edemeyip bazı şeyler söyledim. Bunun için hala pişman değilim ama teyzemin o tokatı beni kendime getirdi. Bu yüzden teyzemi evden atman hoşuma gitmedi."

Babam elindeki çatal ve bıçağı tabağına indirip bakışlarını bana çevirdi.

"Ben seni bu yaşına getirene kadar yüreğim ağzımda yaşadım. İlk bisiklet sürdüğün zamanı hatırlıyor musun?"

"Bunun konumuzla ne alakası-"

"O zaman bile düşüp canın yanacak diye dibinden ayrılmamıştım. Ben kızım ateşlendi diye hastaneyi yıkan adamım. Bu yaşına gelene kadar canınu yakan herşeyi yerle bir ettim. Saçının teline zarar gelmeden büyüttüm ben seni. Seni büyütürken bana yardım etti diye sana tokat atma hakkını kazanmış olmadı. Dua etsin o elini kırmadım."

"Dün sana söylediklerimden sonra ben o tokatı hakettim baba."

"Hayır haketmedin, dün söylediklerinde sonuna kadar haklıydın. Ayrıca o konuşmayı bana yaptın. İkimizin arasında olan bir tartışmaydı ve ona iki kez karışmaması için uyarımı yaptım."

"Baba-"

Ellerini masada birleştirip gözlerimin içine keskin bir bakış attı.

"Sen artık yaşını aldın Arzu, birçok şeye karar verme hakkına sahipsin. Bu en kötüsünden en iyisine kadar geçerli. Annene olanları öğrendikten sonra istediğin herşeye karar verme hakkına sahipsin."

Sözlerinin hemen ardından bakışlarını tabağına çevirmişti.

"Açıkcası bütün gerçekleri öğrendikten sonra beni terk etmenden çok korktum. Ama sen bunun aksine kalıp bana öfkeni kustun. Beni terk etmedin ya söylediğin her söze razıyım kızım."

Babamın bu konuşması içimi acıtmıştı. Elini tutup güçlü kalmaya çalışarak cevap verdim.

"Sen benim tek ailemsin baba, annemden bana kalan tek şeysin. Seni terk etmek aklımın ucundan bile geçmedi, geçmez de..."

Elimin üzerine elini koyup bakışlarını gözlerime çevirdi.

"Annenin sana bıraktığı kutuyu almışsın."

Asıl meselemize dönmüştük. Ellerimi ellerinden çekip yeniden ciddi bir ifadeye bürünerek önüme döndüm.

"Evet ama içindekilere Ateş Turnaz'ın kanı ellerime bulaşana kadar dokunmayacağım."

"Bende tam olarak bu konu hakkında konuşacaktım."

"Bak baba eğer ki sende teyzem gibi-"

"Hayır Arzu..."