ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

70'🩸

Kurşun yemeden üst kata ulaşmayı başarmıştım. Arkamdan annem de dahil hepsi bana bağırmıştı ama umırsamamıştım.

Kendimizi savunacak birşeyler bulmam gerekiyordu. Babam ile Ateş hazırlıklı gelmişti ama annem ben ve Haktan hazırlıksız yakalanmıştık.

Üst katta odalar vardı, kendimi birine atıp kapıyı arkamdan kapattığım anda elimde çantamın olduğunu fark etmiştim.

Titreyen ellerimle çantamı açıp içerisinden telefonumu çıkartarak babamın adamlarından birini aradım.

'Buyrun Arzu hanım-'

"Bütün adamları topla! Hepsini topla ve bulunduğumuz mekana gelin! Çabuk olun! Hemen!"

Telefonu yüzüne kapatıp girdiğim odaya baktım. Dinlenme odasına benziyordu. Annem zeki kadındı, elbet hazırlıklı gelmiş olmalıydı.

Komidinlerdeki çekmeceleri karıştırmaya başladım. Elbet bir tane silah saklamış olmalıydı.

Çekmeceleri ararken kapı bir anda açılmıştı. Nefes nefese içeri Haktan'ın girdiğini görmüştüm. Şoktaydı ve sadece bana bakıyordu.

"Kapıyı kapat!" dedim şoktan çıkarmak için sesimi yükselterek.

Kapatmak için yeniden döndüğünde yüzüne yumruk yiyerek yeri boylamıştı. Ateş attığı yumruktan sonra kapıyı arkasından kapatıp Haktan'ın üzerine çıkmıştı.

"Ben sana kardeşim dedim lan! Sen bana ihanet ettin! Sevdiğim kadını elimden-"

Yumruk atmak için elini kaldırdığında Haktan bileğinden tutup kafa atarak onu yanına yatırmış ve üstüne çıkmıştı.

"Bende sana kardeşim dedim! Sen senelerce bana ihanet etmişsin! Gümüş'e köğek gibi aşık olduğumu bile bile onu benden aldın!"

Ateş'in yüzüne yumruğu yedirip bağırmaya devam etti.

"Sen Arzu'yu haketmiyorsun! Ona da ihanet ettin! Sen ikimize de ihanet ettin lan!"

Ateş Haktan'ın yakasından tutup yanına yatırarak yeniden üzerine çıkmış ve yumruk atmıştı.

"Sen mi hakediyorsun onu he! Sen mi hakediyorsun lan!"

"Evet ben hakediyorum! Ona hiçbir yanlışım olmadı! Senin aksine-"

Ateş bir kez daha yumruk attığında Haktan'ın konuşması yarım kalmıştı. İkisini izlemeyi bırakıp Ateş'in omzundan tutarak Haktan'ın üzerinden çekmiştim.

"Kendinize gelin!"

Ateş ayakta nefes nefese bana bakarak Haktan'ı işaret etmişti.

"Beni hiç sevmedin ama onu seviyorsun öyle mi!"

Haktan yattığı yerden burnunu silerek kalkmıştı.

"Neden bu kadar zoruna gitti? Sen Gümüş ile onu aynı anda severken hiçbirşey yoktu da Arzu'nun seni değil de beni sevmesi neden bu kadar zoruna gitti!"

"Lan yeminim olsun seni gebertirim!"

Ateş'i tutmama rağmen yürümeye çalışmıştı. Daha fazla dayanamayıp Ateş'i iterek bağırdım.

"Yeter!"

Çığlığım ikisinin de susmasına yetmişti.

"Annem ve babam aşağıda kurşunların arasında hayatta kalmaya çalışıyorlar ve ben burada sizinle zaman kaybediyorum!"

İkisinin de arasından çekilip ikisine de bir bakış attım.

"Siz burada birbirinizi yemeye devam edin ben annemi ve babamı kurtaracağım."