ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

20'🩸

"Bu saatte burada ne arıyorsunuz?"

Attığım yumruğun hemen ardından yanımızda bir araç durmuştu. Adam camdan başını uzatmış bize bakarken Ateş çenesini tutarak öfkesini dindirmeye çalışıyordu.

"Bir delilik yapıp denize girdik ama erkek arkadaşım aptal gibi arabanın anahtarını suda kaybetti."

Büründüğüm role karşı adam sırıtarak Ateş'e bakmıştı.

"Yumruk bunun içindi sanırım."

"Götürmeyeceksen siktir git."

Ateş benim aksime öfkeyle adama cevap verdiğinde adam omuz silkip bana dönmüştü.

"Seni değil ama bu güzel bayanı evine bırakabilirim."

Orta yaşlarda bir adamdı ve bakışları kısa elbisemin üzerindeydi.

"Bana uyar-"

"Kız arkadaşım bana yumruk attı diye senin gibi bir piçe bırakacağımı sanıyorsan yanılıyorsun."

"Sözlerine dikkat edersen iyi olur."

Ateş aldığı cevabın karşısında daha çok öfkelenerek adamın kapısını açıp yakasından tutarak yere fırlatmıştı.

"Etmiyorum lan!"

Attığım yumruğun öfkesini üzerine çıktığı adamdan atmaya başladığında bir adım geri çekilip onları izlemeye başlamıştım.

Ardı ardına attığı yumruklar adamın yüzünü kan içerisinde bırakırken üzerimdeki ceketi omuzlarımdan atıp Ateş'i adamın üzerinden ittim.

Yerde yüzünü tutan adam sağa sola kıvranırken Ateş'e bir bakış atıp konuştum.

"Ben sürerim."

Cevabını kolumdan tutup arkasına doğru iterek vermişti. Attığım yumruğun acısını adamdan çıkartan Ateş şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırırken yan koltuğa geçip kapıyı kapattım.

Sessizce arabayı sürüyordu, öfkesi aldığı soluktan belli oluyordu. Arkama yaslanıp bakışlarımı dışarı çevirdim. O uçurumdan atlamak yerine babam da yanımdayken almam gereken intikamımı alabilirdim.

Babamın o son bakışları gözlerimin önündeydi. Yapmamam için bakıyordu gözlerime, korkudan daha çok öfkeyle...

.......

"ARZU!"

Kendimi uçurumun ucuna atarak avazım çıktığı kadar bağırmıştım. Gözlerimdeki o büyük korku ve içimdeki şokla birlikte suyun içerisine gömülen kızımın boşluğunu izlemiştim.

"Savaş bey!"

Kollarımdan tutan adamlarım beni ayağa kaldırırken buz tutmuş tenimle suya bakmaya devam ettim.

"Savaş bey sakin olun ekibi çağırdık birazdan arama başlatılacak."

Polis memuruna çevirdim bakışlarımı, yüzündeki sakinlik beni daha çok öfkelendiriyordu.

"Bu suyun kıyısı var mı?" dedim bit umut.

"Evet var ama-"

"Yürüyün!"

Adamlarıma işaret vererek arabama doğru koştum. Arzu'nun gözlerindeki o bakış beni bitirmişti. Kendini bu işe öylesine kaptırmıştı ki gözlerinde ki o kararlılık kapkaranlıktı.

Arabaya biner binmez son gaz uçurumun aşağısına doğrı sürmeye başladım. O gözlerindeki karanlık o kadar tanıdıktı ki...

O yansımada kendimi görmüştüm, eski beni...