ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

22'🩸

Üzerime verdiği kıyafetleri başta giyinmek istememiştim. Çünkü kendi kıyafetleriydi. Düşmanımın kıyafetlerini giymek bana yakışmazdı. Fakat başka çarem yoktu, üzerimde yarı elbise üstelik ıslanmiş ve kurumuş artık üzerimde klima etkisi yaratıyordu.

Bana verdiği odaya geçmiş ve sabaha kadar oturmuştum. Gözlerim uykuya dayanamasa da direnmiş ve sabahı etmiştim. Bu evde bir saniye bile gözlerimi kapatmaya niyetim yoktu.

Saçlarımı topuz yapıp sabahın ilk saatlerinde odadan çıkmıştım. Dün gördüğüm ev ve babamın annesini bakım evinde ziyaret etmesinin sonucunda gösterdiği tepkileri düşünüyordum.

Annesine baya düşkün bir adamdı. O kansız kendi ailesine bile eziyet etmişti. Tabi anlattıkları ne kadar doğruysa...

Evin her bir köşesinde adamlar vardı ve her biri bana ters bakışlar atıyordu. Hiçbirini umursamadan merdivenleri inerken aşağıdan bir kadın sesi duymuştum.

"Siz kimsiniz? Beni öldürecek misiniz?"

"Hayır teyzecim otur lütfen-"

"Dokunma bana! Sizi Rasim gönderdi değil mi! Oğlum nerede!"

Aşağıya tamamen indiğim zaman bir teyzenin adamlara elinde terlikle vurduğunu görmüştüm.

Kaşlarımı çatarak onları izlemeye devam ederken adamlardan biri teyzenin terlikli elini tutmuşlardı.

"O elini çek yoksa bir daha kullanamazsın."

Görür görmez verdiğim cevapla birlikte bütün bakışlar üzerime çevrilmişti. Teyze beni görür görmez elinde terlikle yanıma doğru gelmiş ve tam karşımda durmuştu.

"Kızım bu adamlar beni zorla buraya getirdiler-"

Sözünü bitirmeden düşüncelere dalmış ve bakışlarını yere çevirmişti.

"İyi misin teyze?"

Gözlerini yeniden bana çevirdiğinde kaşlarını çatmıştı.

"Sen kimsin?"

Hemen ardından etrafına bakmış ve tekrar konuşmuştu.

"Benim burada ne işim var?"

Alzhaimerdı...

Adamlar ellerini belindeki silaha yerleştirmiş tek bir hareket yapmamı bekliyorlardı. Bakışlarımı yeniden teyzeye çevirdiğimde elini başına koymuş etrafa bakınıyordu.

"Gel teyzecim oturalım."

"Başım döndü kızım, evet otursan iyi olur."

Kolundan tutup koltuğa doğru ilerlerken adamlara baktım.

"Geri çekilin kadın korkmuş."

"Ateş beyin kesin emri var sizi Gülşah hanımdan uzak tutacağız."

Teyzeyi koltuğa oturtup yeniden adamlara döndüm.

"Söyleyin o patronunuza beni birinden uzak tutmak istiyorsa aynı eve sokmayacak. Şimdi ya siz geri çekilirsiniz ya da ben hepinizi tek tek geri çekerim."

"Kızım bir bardak su getirir misin?"

Adamlar sözlerimin ardından bir teyzeye bir bana bakmışlardı. Ardından adımlarını geri çekmiş ve yerlerine dağılmışlardı.

"Getiriyim teyze."

Adımlarımı mutfağa yönlendirip bir bardak su ile yeniden avluya dönmüştüm. Uzattığım suyu alıp içtikten sonra gülümseyerek bana dönmüştü.

"Bu güzel kızımın adını sorabilie miyim?"

Yüzündeki şevkatli bakışı o kadar yabancılamıştım ki elindeki bardağı masaya indirip ondan uzak bir yere oturdum.