ABKD Mahal Kita

Chapter 10 Dancin' Away With My Heart

"Walang magandang pupuntahan kailanman ang maling pag-ibig. Kaya ngayon pipiliin ko muna ang aking sarili bago magmahal muli."

Angie POV

"Ang tagal mo namang nag-CR." Salubong ni Lino sa akin ng makabalik ako sa aming lamesa.

"Ha?" Parang hanggang ngayon ay wala pa rin ako sa sarili. "Uhm, m-madaming nakapila." Pagsisinungaling ko.

Napalingon-lingon ako sa paligid ngunit hindi ko makita ang taong hinahanap ng mga mata ko dahil bukod sa may kadiliman sa loob ng stadium, disco ball lang na iba't-ibang kulay ang nagsisilbing ilaw, marami pang tao sa dance floor. Sa katunayan nga ang iba sa mga kasama namin sa lamesa ay nandoon na, nakikipagsayaw.

"May hinahanap ka?" Kunot-noong tanong ni Lino sabay napatingin sa tinitignan ko.

Sasagot na sana ako ng lumapit si Wheyn sa kinauupuan ko. Inaaya niya akong sumayaw. At dahil hanggang ngayon ay parang namamaligno pa rin ako, wala sa sarili na ipinatong ko ang palad sa kamay niyang nakalahad. Ni hindi nga siya ang tinitignan ko ng tumayo ako at akayin niya patungo sa dance floor.

 "Angie." Tawag ni Wheyn ngunit tila ba hindi ko iyon naririnig. "Angie."

"Hmm?" Mabilis akong nagbaling ng tingin sa kanya.

Doon ko lang napagtanto na ang lapit-lapit pala niya sa akin, lalo na sa mukha ko kaya bahagya akong napaliyad ng konti.

"Okay ka lang ba?" May pag-aalalang tanong niya.

"Ha? Ah, oo. Okay lang ako." Ngumiti ako ng tipid sa kanya.

Gumanti siya ng ngiti. May ilang segundo rin siguro kaming walang imikan. Nasa kalagitnaan ng kanta nang maramdaman ko ang bahagyang paghapit niya sa likod ko dahilan para mas lalo akong mapalapit sa katawan niya. Naging uncomfortable ako.

"Uhm, Wheyn?" Di na ako nakatiis. "Pwede bang maupo na tayo? Ang sakit na kasi ng paa ko e." Pagdadahilan ko.

Hindi siya agad pumayag. Para pa ngang bigla siyang nainis. Kalaunan ay napilitan na rin siyang pumayag. Inihatid lang niya ako sa mesang inuukopa namin tsaka umalis. Wala na si Lino sa mesa namin kaya hinanap ko siya. Nakita ko siyang nasa buffet table, abalang kumukuha ng maiinom.

Lumapit ako sa kinaroroonan niya. May hawak siyang baso na naglalaman ng juice marahil. Kinuha ko ito ng walang sabi saka ininom.

"Hoy!" Nagulat niyang bulalas sabay inagaw mula sa akin ang baso pero halos ubos na ang laman.

"Nauuhaw na kasi ako e." Napangiwi ako ng malasahan ito. "Ano ba 'yan? Ba't ang pait?!"

"Shunga! Hindi naman kasi ito purong juice!" Sagot niya.

Kunot-noo akong napatingin sa kanya. "Akala ko ba hindi sila pwedeng mag-serve nang alak?"

"Hindi naman 'to hard drinks." Tugon niya.

Napailing-iling ako dito tsaka nagbaling sa ibang direksyon. At hayun! Nakita ko na sa wakas ang hinahanap ko. Nasa kabilang side siya ng kinatatayuan namin ni Lino. Kasama niya ang iba niyang mga katrabaho. Saktong nagpalit na ng kanta.

Napasunod ng tingin si Lino sa tinitignan ko. "Angie, kung ako sayo hindi ko na itutuloy kung anong nasa isip -"

Pero hindi pa man din siya tapos magsalita ay umalis na ako at nagtungo sa kinaroroonan ni Erich. Ilang hakbang na lang ang layo ko sa kanila nang mapansin niya akong papalapit. Nakita ko ang kaba sa kanyang mga titig. 'Yong tipong may pananaway na tingin din.

"Ma'am." Bigkas ko. Tatawagin ko sana siya sa kanyang pangalan pero hindi ko itinuloy.

Natigilan sila sa pagkukwentuhan at napatingin sila sa akin. Hindi ko alam na kasama din pala niya ang School Principal na si Mrs. Manzano at 'yong dalawang teacher ko noong Grade 8. Bahagya niya akong pinanlakihan ng mata ng nakatingin ako sa kanya ng diretso. Pero hindi ko pinansin ang nananaway niyang tingin.