အချစ်လေတံခွန်

အခန္း(၁၃)

ေနာက္ သုံးရက္အၾကာတြင္ ၿမိဳ႕ကို Stay at Home ေၾကညာေတာ့မည္ဟု သတင္းရသည္။ စိုးႀကီးက 'မနက္ျဖန္ ငါတို႔အိမ္မွာ မုန႔္လုပ္စားမလို႔ လာခဲ့' ဟု မေန႔ညက ဖုန္းဆက္တုန္းက ေျပာထားသည္။

ေဝ သြားခ်င္ေနသည္။ အိမ္မွာ ေနရတာ ပ်င္းလွၿပီ။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေမျဖဴစင္က ခြင့္ျပဳမည္မဟုတ္။ ဘယ္လိုႀကံရမည္နည္း။ ဟုတ္ၿပီ။ ေဒၚေမျဖဴစင္က ေန႔ခင္းဘက္ေတြဆို online class ႏွင့္အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သည္။ Laptopေရွ႕က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မထ။

'အန္တီ၊ ေဝ အိပ္မလို႔၊ ညက အိပ္မေပ်ာ္ဘူး၊ ေဝသုံးနာရီေလာက္မွ ထမယ္ေနာ္၊ ေဝ့ကို မႏႈိးနဲ႔' ဟု ေျပာ၍ ေန႔လယ္စာ စားၿပီးကတည္းက အခန္းထဲေအာင္းေနလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အိပ္ရာေပၚတြင္ ဖက္လုံးႏွင့္ေစာင္လိပ္မ်ားကို ေစာင္ေခါင္းၿမီးခ်ဳံေပးထားကာ လူအိပ္ေနပုံႏွင့္ မတူတူေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ေနသည္။ စိတ္တိုင္းက်ၿပီဆိုမွ ေဝျပတင္းေပါက္မွ ေလွကားေထာင္ကာ ေအာက္သို႔ဆင္းသည္။ ေသာ့ပိုတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ၿခံတံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ ဖြင့္ရင္း ထြက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေသာ့ကို ေသခ်ာျပန္ပိတ္ကာ ေဝသည္ လမ္းထိပ္သို႔ အေျပးထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။

ေဟာ။ Honda Super Cubျဖဴေလးကို ျမင္ရၿပီ။ စိုးႀကီးသည္ ေဝ့ကို ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ လာေခၚျခင္းပါ။ ထိုေန႔လယ္က ေဝေပ်ာ္လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ စိုးႀကီးတို႔အိမ္တြင္ အိမ္သားမ်ားစုံေနသျဖင့္ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ အိမ္မွာလို ထမင္းစားပြဲတြင္ လူႏွစ္ေယာက္သာရွိေသာ အျဖစ္မဟုတ္။ ေနရာမဆံ့သျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္စားသူကစား၊ တီဗီေရွ႕သြားထိုင္သူကထိုင္ႏွင့္။ စားၿပီးေသာက္ၿပီးၾကေသာအခါ ေဝႏွင့္စိုးႀကီးသည္ စိုးႀကီးအခန္းထဲဝင္၍ ေနၾကသည္။ စိုးႀကီးက လိုင္းေပၚမွာ ေတြ႕သည့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းေျပာျပသည္။ သူႏွင့္ ေန႔တိုင္းစကားေျပာၾကသည္တဲ့။

'ေယာက္်ားေတြနဲ႔ အက်ိဳးကိုမေပးဘူးအေျပာင္းအလဲအေနနဲ႔ ေကာင္မေလးနဲ႔ တြဲၾကည့္ရင္ေကာင္းမလားလို႔' ဟု စိုးႀကီးကေျပာသည္။

'ေတာ္စမ္းပါဟာ၊ ၿခံလုံ႐ုံမက ဂရိတ္ေဝါႀကီးပဲေဆာက္ထားေဆာက္ထား ၿခံခုန္ခ်င္တဲ့သူက ခုန္မွာပဲ၊ အထီးရယ္၊ အမရယ္လို႔ မရွိဘူး သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕'