ေဝသည္ ေလးလံလြန္းေသာ မ်က္ခြံမ်ားကို ပင့္ကာ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ႀကိဳးစားဖြင့္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းက က်ဥ္းေနသည္။ ေဝ့ကို မၿပဳံးမရယ္ ၾကည့္ေနေသာ အန္တီ့မ်က္ဝန္းမ်ားက ေသာက္ရွဴးၾကယ္ ပမာ။
'အိပ္လို႔ေပ်ာ္လား' ဟု အန္တီက ေမးလာစဥ္ ေဝက ေခါင္းညိတ္၍ အေျဖေပးသည္။
'အန္တီ့ဆီက အနံ႔တစ္ခုရတယ္၊ မ်က္ႏွာသစ္ေဆးလိုမ်ိဳး'
'အင္း၊ တို႔ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးၿပီ၊ မင္းကို လာႏႈိးဖို႔ ေစာင့္ရင္း အိပ္ရာေပၚျပန္ေရာက္ေနတာ'
'ဘယ္ႏွနာရီထိုးၿပီလဲဟင္'
'ခုႏွစ္နာရီ'
'ေဝ...နည္းနည္း ေနျမင့္မွ ျပန္လို႔ရလား၊ အိမ္မွာ ဟို...'
'ရပါတယ္၊ တို႔ဆီမွာ သြားတိုက္တံ အပိုတစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္၊ ထ မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတိုက္ေခ်၊ တို႔မနက္စာ လုပ္ထားလိုက္မယ္၊ တကယ္လို႔ မင္းဆႏၵရွိရင္ ေန႔လယ္စာစားၿပီးမွ ျပန္လည္းရတယ္'
ေဝသည္ သြားတိုက္ေနရင္းမွ ဟိုဟိုသည္သည္ မ်က္လုံးျဖင့္ ေဝ့ကစားရင္း ေရခ်ိဳးကန္ကို ျမင္ေတာ့ ၿပဳံးမိေသးသည္။ ၿပဳံးေနရင္းမွလည္း ရင္ခုန္လာေသးသည္။ သြားတိုက္ေဆးမ်ားကို ေယာင္ၿပီး ၿမိဳခ်ပစ္ေတာ့မလို ျဖစ္ၿပီးမွ သတိျပန္ထိန္းလိုက္ႏိုင္၍ ေတာ္ေသးသည္။
ေဝသည္ ရႈပ္ပြေနေသာ ေခါင္းကို လက္ျဖင့္ တစ္ခ်က္သပ္လိုက္ၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ အန္တီ့ကို ရွာသည္။
ေဝသည္ မျမင္ဖူးေသာ အရာကို ျမင္ေတြ႕ရ၍ 'ဗုေဒၶါ' ဟု တမိသည္။
အန္တီ့မ်က္ႏွာတြင္ သနပ္ခါး လိမ္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ပါးကြက္ကလည္း လက္သန္းနဲ႔ ေကာ္ၿပီး တို႔လိမ္းထားသလား ေအာက္ေမ့ရသည္။ တကယ့္ကို ေသးေသးေလး။
'အယ္၊ အန္တီ...သနပ္ခါးေတြနဲ႔၊ ဘာစိတ္ကူးေပါက္လို႔လဲ' ဟု ေဝ ေမးေတာ့ အန္တီက ေရစိုေနေသာ လက္ဖဝါးမ်ားကို လက္သုတ္ဝတ္ျဖင့္ သုတ္ရင္း ေျပာသည္။
'မေန႔ကေလ ေဈးထဲကို ေရာက္ေတာ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က သနပ္ခါးတုံးေတြ အႀကီးအက်ယ္ ေရာင္းေနတာေတြ႕လို႔၊ မေတြ႕ရတာၾကာေတာ့ စကားစျမည္ေျပာရင္းနဲ႔၊ တို႔ ဖို႔ လက္ေဆာင္ဆိုၿပီးေပးေတာ့ အားနာလို႔ ႏွစ္တုံးေတာင္ ထပ္ဝယ္လာခဲ့တာ'
YOU ARE READING
အချစ်လေတံခွန်
Romanceဝေဟင်မှာ ဝဲတဲ့ လေတံခွန်တွေလို .... 🪁 ေဝဟင္မွာ ဝဲတဲ့ ေလတံခြန္ေတြလို
