MEVSİMLER GEÇERKEN

Sever misin Teoman?

Rutine alıştığımız o günler gelmişti. Okula git eve gel yemek ye ders çalış şimdi birde son sınıf olarak çok fazla ders çalış eklendi rutine. 

Ankara kasvetli ve karanlık havalarına kavuştu. Gri şehir bu sene daha gri daha karanlık. İçimi daha da karartıyor.  Ya da bana öyle geliyor. Bu sene içimin daha çok daralası var da havayı, Ankara'yı suçluyor gibiyim.

Okullar açılalı 1 hafta olmuştu. Bizimkilerle yalnızca okulda görüşüyorduk. Babam sıkı yönetim ilan etmişti evde. Her gün test çözüyorum, konu tekrarı yapıyorum. Canımdan can gidiyor her akşam. 

İçeriden gelen iç karartıcı haberler, bol entrikalı, sonu gelmeyen Türk dizileri bile o kadar dikkatimi çekiyordu ki bu süreçte. Ben hazır değildim çalışmaya. Benim için ders çalışmak demek sınavlardan önceki gece çalışılırdı ek olarak sınıfta Aylin anlatırdı son dakikaya kadar. Budur benim anlayışım. Babam için böyle değilmiş 1 haftada anladım...

Bu derin düşüncelerimi önümde açık duran geometri testine görünmez harflerle not ederken mesaj geldi. 

*daltonlar<3*

*Efe, Özgür kişisini eklendi*

Efe: şimdi daltonlar olduk işte.

Aylin:  yıllardır bu anı bekliyordu Efe

Özgür: kardeşim hayallerinin beyaz atlı prensi ben miydim sahiden?

Efe: utandırma herkesin önünde bize bakıyor herkes.

Ahu: efe kimi istediğine karar ver. bizim sınıftaki kız mı Özgür mü?

Efe: ah o benim karabiberim. ah benim kıbrıs güzelim. 

Özgür: ulan efe 2 dakikada aldattın beni.

Efe: sana yavru vatandan yenge yapacağım deme öyle.

Ahu: yenge mi? kız senin varlığını biliyor yalnızca adını bilmiyor biliyor musun :( geçen aylin'e dedi ki şu sarı çocuğun yanındaki yer dedi. sen onun için şu an 'şu sarı çocuksun' efe

Aylin: ay evet efe dur daha adını bile bilmiyor. 

Efe: ağırdan alıyoruz yavrularım ondan. neyse ben ders çalışmaya gidiyorum. kalbiniz taş olmuş sizin.

Özgür: hadi hadi git.

Efe: öpüyorum özgür seni

Özgür: abi iyi hoşsun da deme şöyle yoksa o kıza beni kıskandırmak için rol yaptığını düşünüyorum.

Efe: beni mi düşünüyorsun yani

Aylin: ya tamam hadi görüş bitti  koğuşlarımıza yeter daha bitmedi benim ödevler. aklım sizde kalıyor konuşmayın nolur.

Efe benim gözümde 2 ay gibi bir süredir ilkleri yaşıyordu.  Özgürle bu kadar iyi anlaşması koşulsuzca sahiplenmesi bana iyi hissettiriyordu ama tuhaftı, çok aniydi.

Efe'nin hep arkadaşı vardı. Ama hiçbiri üçümüzün arasına girmemişti. Biz kendi içimize doğru büyüyorduk. Sarmaşık olsaydık eğer kesin kendi içimize doğru dallanıp yeşillenirdik mesela. Kimsenin girmesini istemezdik. Çünkü ihtiyacımız yoktu. Yetiyorduk. 

Ama aslında Özgür de bizim eksik parçamız olabilirmiş. O neyi tamamlıyor bilmiyorum ama kesinlikle bizde ki eksik arkadaşlık puzzelını tamamlıyor. İyi hissettiriyor. Efe de Aylin'de henüz bilmiyor Özgür'ün abisinin başına gelenleri. Söz verdiğim gibi söylemedim kimseye o da bana sormadı sanki bana onları anlatan da o değildi.