MEVSİMLER GEÇERKEN

Sürpriz Parti 1

Kendimi kocaman bir düşünce baloncuğunun içine hapsolmuş gibi hissediyordum. Hayatımın temel taşıydı zaten bu baloncuk. 

Özgür için hapsolmuştum şimdi de bu baloncuğa. 

Doğum gününe üç gün vardı. Ulaş'ın yardımıyla kutlayacağımız yeri bulmuştuk yani biz de bilmiyorduk ama Ulaş iddialıydı. 

Sabah telefon sesiyle uyandım.

"Alo."

"Alooooo Ahuuuu."

"Ahuuuuuu uyan."

"Hı."

"Uyandın mı?"

"Hıhı."

"Kızım cümle kur bu ne?"

"Yes."

"Hey Allahım. Neyse yarım saate hazır ol durağa in Ulaş gelip bizi alacak."

"O kim?"

"Salak mısın ya Ulaş işte."

"Hı."

Ben rüya sanıyordum bütün bu olanları ama annem odama gelip de Aylin'in aradığını ve sınava gideceğimizin yalanını söylediği için yataktan sürüklenerek kaldırılıp hazırlanmıştım. 

Yokuştan aşağı uykulu gözlerle inerken, uykulu gözlerime rağmen, yine bakış attım Özgür'ün balkona. Fosur fosur uyuyordur kesin beyefendi. 

Tüm mıymıntılığım ile durağa varınca Aylin saçımı çekti beklettiğim için.

"Bırak be saçımı."

"Sus uyuşuk." 

"Sus ya geldik işte."

"Zahmet oldu."

"Kızlar susun lütfen başım ağrıyor sizle uğraşamam." Efe altında kareli pijama gözünde güneş gözlüğü ve sağ yanağında yastık izi ile gerçekten yataktan kalkıp gelmiş deyiminin canlı mankeniydi.

"Ay sen hiç konuşma şu kılığına kıyafetine bak." dedi Aylin iğrenerek bakarak. Sonra bana baktı "Sen de mi eşofmanla geldin?" dedi.

 Bizden bıkmıştı çünkü onun kadar hayatı ciddiye alamıyorduk çabalıyorduk, da yapamıyorduk. Aynı gen havuzundandık Efe'yle. İki kuzenle en yakın arkadaş olmayı o seçmişti. Tabii iyi ki seçmişti o ayrı meseleydi. 

"Bacaklarım gelmiş alamadım şekerim etek giymedim o yüzden." 

"Hhahahaha." dedi Aylin yalandan gülme efekti ile.

Biz çingeneler gibi birbirimizi yerken Ulaş geldi arabasıyla. 

Efe tam arabanın önüne oturmak için kapıya yöneldi ki Aylin Efeyi itip geçti öne. 

"Günaydın" dedi Ulaş Aylin'e bakarak. 

"Günaydın." dedi Efe arkadan kafasını uzatarak.

Aylin Efe'nin suratını elinin tersiyle kapatarak "Günaydın" dedi tüm neşesiyle. Az önce saçıma yapışmış o çingene gitmiş kraliyet ailesinin üyesi sağ koltuğa kurulmuştu.

On dakika sonra Ulaş arabasını eski bir apartmanın önüne durdurmuştu. Biz ne olduğunu anlamaya çalışırken.

"Eee hadi inmeyecek misiniz?" dedi kapısını açarken.

Biz yine tüm şaşkınlığımızla inip apartmana yöneldik. 

En üst kata çıktık asansör ile. Ulaş elinde anahtarla açtı kapıyı. 

"Vee işte benim yeni malikanem." dedi kasıla kasıla.

"Nasıl?" dedim şaşkınlıkla.

"Ev tuttum kızım ev yeni evim. Evimiz." dedi.