Lies and Deception ✔ (Haciendero #4)

Ikalimang Kabanata

Kabanata 5

Undergarment

"Michelle!"

I closed my eyes for a moment. Minsan nalilimutan kong nagpapanggap ako sa ibang katauhan. I'm just so fucking annoyed hearing Michelle's name again and again. The name wasn't even that great.

Gosh, my name's too beautiful not to be even used.

"Maglalaba ka rin?" tanong pa ni Jutay ng dumating ako sa poso.

Poso. That's what they call to that machine with water fetched from the bottom. It was common in islands I've been. Namataan ko ang dala niyang malaking basket ng labahan.

I was holding my own laundry. Teryo refused to wash my undergarment. Hindi raw komportable ang lalaking labhan ang panloob na kasuotan ko. He wanted me to wash them on my own.

As much as I want to argue, I don't want to cause any trouble with him. To honor his promise with me, we'll spend some vacation time to make up with what happened before. We haven't talked much about it, and I prefer it that way.

Wala pa rin akong plano kapag natapos ang ilang araw na bakasyon kasama ang lalaki. Wala pa akong balak bumalik sa siyudad. I get attached with the quietness and peaceful life in the province.

"Tita Jutay!"

Napalingon kami pareho sa pinanggalingan ng boses. Muli kong nasulyapan ang batang lalaki at ang malikot na kapatid nito. Buhat niya si Hana mula sa likuran.

Trojan smiled at us, the little guy is really cute.

"Ayan na naman si Hana, 'wag mong sabihing may dala ka na namang palaka. Lagi mo na lang tinatakot ang ninang Jutay mo..." I heard giggles. Nagmano siya kay Jutay. "Kaya paborito ka talaga ng tita, ikaw lang ang tumatawag sa akin noon. Okay naman ako sa kahit anong pronouns ang gamitin sa akin."

Mas lalo siyang ngumisi nang makita ako. Mukhang namukhaan ako ng batang babae.

"Kailangan niyo po ba ng help?" Trojan asked. "Ipagbobomba ko po kayo ng poso, tita Jutay at beautiful ma'am."

Napailing naman ako, bata pa lang si Trojan magaling na siya sa salita. In time, he could break hearts. But I doubt if he would intentionally.

I was still standing looking at everyone. Wala akong ideya sa gagawin ko.

"Hindi ka pa ba mag-uumpisa?" I was brought back to reality hearing Jutay.

"Hindi ako marunong," sagot ko sa tanong niya.

His jaw dropped.

Tinitigan niya akong hindi makapaniwala. I was being truthful to him. Wala akong alam sa paglalaba, hindi ko naintindihan ang pangaral ni Teryo. I knew the maids were using washing machine to wash my clothes, most of them, I just threw.

"Ako po, tita ma'am! Marunong po akong maglaba! Help po kita!" presenta ni Trojan.

Jutay shook his head. "Hindi pinaglalaba ang Trojan namin, ako na ang bahala rito. Puntahan mo na lang ang kapatid mo bago pa siya makapanghuli ng palaka." Inginuso niya si Hana na walang pandidiring lumusong sa putikan.

The boy obliged to go to his sister, trying to talk her out gently. Marumi na ang pang-ibaba ng batang babae, napailing naman ako.

"Tama nga ako... unang tingin ko pa lang sa'yo, amoy ko na agad na laki with a golden spoon," he commented.

Umirap naman ako sa ere. "So..." I trailed off and sighed. "How do I do this?"

Bumalik ang nawala kong inis kay Teryo. Pinaupo niya ako sa isang maliit na upuan. Tinuruan ako ni Jutay ng walang paligoy - ligoy. He told me the basic rules of washing.