၁၄နှစ်ကြာပီးနောက်
မှောင်မည်းနေတဲ့ခန်းမထဲကတစ်နေရာ
"သခင်လေး...မနက်ကတုန်းကတော့ကျနော်
တို့ စုံစမ်းစစ်ဆေးမှုတွေ လုပ်သေးတယ်...၊သူ့မိသားစုနဲ့ပတ်သက်တဲ့အချက်အလက်တွေတော့ ကျနော်ရှာမတွေ့မိဘူး...၊သူ့မှာမိသားစုမရှိဘူးလို့ ကျနော်ထင်မိတယ်..."
တစ်ကိုယ်လုံးအနက်ရောင်ဝတ်ထားတဲ့အမျိုးသားဟာကုလားထိုင်မှာအေးဆေးစွာခြေချိတ်ထိုင်ပီးတော့ သူ့ရဲ့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့လူကို အေးဆက်စွာကြည့်ပီးစကားဆိုလိုက်တယ်။
"မင်းက လူ့ဘဝမှာနေရတာ ငြီးငွေ့လာပီထင်တယ်…၊မင်းရဲ့အသက်ကို ဇီဝိန်ချုပ်ပေးဖို့ငါကူညီပေးရမလား..."အနက်ဝတ်အမျိုးသားဟာ စကားပီးဆုံးတာနဲ့သူ့ရှေ့မှာရှိတဲ့လူရဲ့လည်ပင်းကိုတင်းကြပ်စွာပင်ဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ်။
"အဟွတ်...အဟွတ်..."
"ကျနော်တို့အစွမ်းကုန်ကြိုးစားနေပါတယ်..၊ကျေးဇူးပြုပီးထပ်စောင့်ကြည့်ပေးပါအုံး..."
ထိုစကားတွေကိုအဲ့အမျိုးသားဟာမကြားချင်ယောင်ဆောင်ပီးသူ့ရဲ့လက်ကို ပိုပီးတင်းကြပ်အောင်ဆုတ်ကိုင်ထားလိုက်တယ် ။
အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရပီးအသက်၄၀လောက်ရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ဟာ အခန်းထဲကိုဝင်လာခဲ့တယ်။
ခန်းမထဲဝင်လာတဲ့လူကိုမြင်တာနဲ့ ထိုအမျိုးသားဟာ သူလည်ပင်းညစ်ထားတဲ့လူကို အခန်းထောင့်ကိုရောက်အောင် ကန်ထုတ်လိုက်တယ်။ကန်ထုတ်ခံလိုက်ရတဲ့အမျိုးသားဟာဝင်လာတဲ့ဦးလေးကို အရိုအသေပေးပီး ထိုအခန်းမှထွက်ပြေးသွားတော့သည်။
"တူလေး ...ဒါဘာတွေလဲ...မင်းဒေါသကိုထိန်းဖို့ ငါပြောခဲ့တယ်မဟုတ်ဘူးလား..."
"အဲ့ဒီဒေါသတွေကို ..ငါ့တို့ရဲ့အန္တရယ်အရှိဆုံး ရန်သူကို ကလဲ့စားချေတဲ့အခါမှသာသုံးပါ.."
လို့ပြောပီးထိုဦးလေးကြီးဟာလည်း ဆိုဖာပေါ်မှာ သက်သောင့်သက်သာထိုင်ပီး ဒေါသထွက်နေတဲ့ထိုအမျိုးသားကိုလည်းဝင်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
"ဦးလေး ..သိတဲ့အတိုင်းပဲ..."
"ကျနော်က ဒီလူသတ်သမားရဲ့ အဖိုးတန်တဲ့အရာကိုရှာဖွေနေတာ .."
YOU ARE READING
My Mafia Husband //Yizhan Fanfic (MM Translation)
Fanfictionရိပေါ် "မင်းရဲ့အခြေအနေကို ငါသိပါတယ် ..ရှောင်ကျန့် ..ငါက မင်းရဲ့ကုမ္ပဏီကို ဒေဝါလီမခံရအောင် ငါကူညီပေးနိုင်တယ်..." ရှောင်ကျန့် "မင်းကူညီနိုင်တာငါသိတယ် ရိပေါ်၊ဒါပေမယ့်ဘာကိစ္စကြောင့်ငါက မင်းရဲ့အကူအညီကိုယူရမှာလဲ..."
