Hey! It's Me! ( Book 4) The Journey

Part 87: Kilig Moments

May time na, reporting namin sa subject ni Sir Joco, nasa harapan siya nakaupo, nasa harapan ako nakaupo so magkatabi kami. And then, habang nagrereport yung mga classmates ko sa harapan, nakikinig lang ako, maya maya nagtanong na si Sir Joco tungkol sa nireport nila and then may isang reporter ata na nagjoke, natawa si Sir, tapos tumingin siya saakin, ganoon din ginawa ko, tumawa ako kasi natawa nga ako sa joke tapos sabay tingin kay Sir, magkasabay kaming tumingin sa isa't isa for short, tapos nagtawanan kami nung nagkatinginan na kaming dalawa. I'm not sure kung nakita iyon sa video doon sa phone ng classmate ko kasi nagvi-video sila for their presentation, ask ko sila if nakuhanan. Tapos, isa pa, nasa upuan ko pala niya nilapag yung phone niya, sa may gilid ko, akala ko phone ko iyon, hindi pala kaya nagsorry ako, hinawakan ko din kasi, kukunin ko sana then nakita ni Sir na kinukuha ko so napalingon siya, kaya nagsorry ako, tapos biglang may tumawag sa phone niya, video call ata or call lang, yung Principal namin yung tumatawag, may sinabi siya saakin, and then inabot niya saakin yung phone niya at ako daw ang sasagot. Edi kinuha ko din pero hindi ko siya sinagot, nag hello ako kunwari, tapos nagulat siya kasi akala niya sinagot ko talaga. Grabe iyong araw na iyon, tapos kahit wala nanaman akong sinasabi na may tanong ako e, tinatawag niya yung pangalan ko, pero nakakakilig naman kaya okay lang. Eme.

Tapos may time pa na kapag magkakasalubong yung mata namin is magbu-beautiful eyes siya, ganorn. Ang cute lang. Syempre, lowkey lang us na may lihim na paghanga tayo kay Sir Joco, kaya hindi tayo nagpapaapekto kapag nasa public, pero sa loob loob ko, mamamatay na ako sa kilig. Napapangiti na ako sa ilalim ng mask ko, lol.

Hi, Sir Joco! Ingat ka po papuntang Dagupan tomorrow! Mwua!

Bye!