Wake Up Or Sleep

02

CHAPTER TWO

"MARIVELES na ang next na bus! Magsitayo na po ang mga nasa pila. Biyaheng Mariveles na po!" pag-a-announce ng lalaki gamit ang megaphone.

Sasakay na sana ako ng bus pero naalala kong may tutulungan nga pala ako. Nilingon ko 'yong masungit na nilalang at bahagya akong natawa nang makita ko siyang tulog.

"Hoy," tawag ko sa kanya. Minulat niya naman 'yong mga mata niya at tinaasan ako ng kilay.

"Why?"

"Aalis na po 'yong bus. Tumayo ka na d'yan."

"Alright, mate."

Tumayo na siya at sumakay na kami ng bus. Umupo si sungit doon sa available na upuan. Siyempre tumabi ako sa kanya. Basta guwapo, gora lang ako nang gora pero NBSB ako. No Boobs Since Birth! Joke. No Boyfriend Since Birth pala.

Hindi talaga ako maka-get over sa accent niya. 'Tapos ano raw? Ano'ng tinawag niya sa 'kin? Mate? Hello? Siya ba si Klaus ng The Originals and Vampire Diaries? Kasi gano'n na gano'n magsalita si Klaus. Same accent, same rin 'yong pag-address nila sa tao.

"Psst. Ba't parang antok na antok ka?" tanong ko sa kanya.

"Jet lag."

"Ah. Ano ba ang pangalan mo?"

"Sleep."

"Ha?"

"Sleep."

"Ano?"

"F*ck. I said, Sleep!"

"Eh, hindi naman ako inaantok! Bakit ba pinapatulog mo ako?! Nanay ba kita?!"

"Damn. I said, I'm Sleep."

"Nag-aral ka ba talaga? Wrong grammar ka, brad!"

"Mate, my name is Sleep."

Okay. Napahiya ako doon. P*cha. Bakit for the first time ay naging slow ako? Leche namang pangalan 'yan!

"Alam mo, guwapo ka sana, eh. Kaso 'yong pangalan mo, waley! Corny! Boo! Matulog ka na nga!"

Tiningnan niya lang ako nang masama at hindi niya na ako pinansin. Sungit talaga. Pero teka, Sleep talaga pangalan niya? Ngayon lang ako naka-encounter ng ganoon na pangalan. 'Pag nagkaanak nga ako, ang ipapangalan ko Wake. Para gising! Tumawa ako nang maisip ko 'yon.

Four hours ang naging biyahe namin. Buti naman at 4 hours lang. Minsan kasi, inaabot ng 5 hours.

Bumaba kami nitong si Tulog dito sa Onytex.

"Wuhooooo!" sigaw ko. Nilanghap ko ang simoy ng hangin sa Mariveles at inubo ako nang inubo.

P*cha. Mas polluted pa 'yong hangin ng mundo kaysa sa hangin ng utot ko, eh!

"Hoy, kaya mo na siguro 'yan, 'di ba. Kailangan ko nang umuwi, eh. Bye!" Nagmamadali akong sumakay ng jeep. Inabot ko naman agad 'yong bayad ko sa driver. "Sa Housing po 'yan."

Umurong ako at lumayo doon sa likod ng driver. Ayaw ko magkaroon ng trabaho. Kapag kasi umuupo ako sa likod ngdriver, nagkakaroon ako ng trabaho, eh. Nanlaki ang mga mata ko nang biglang sumakay si Tulog sa jeep at nagbayad din.

"Saan ka pupunta? Hoy, baka maligaw ka," sabi ko. Baka naman crush niya ako kaya sinusundan niya ako? Hay. Ako lang 'to, guys.

"Sabi ng kapatid ko, sakay raw ako ng jeep na papunta ng Quadro. 'Tapos baba raw ako sa Housing." Ay, sh*t. Tadhana ba talaga 'to?! Sa Housing talaga siya pupunta?! Eh, doon ako nakatira sa village na 'yon, eh! Pero ito na naman ako, nahuhumaling na naman sa boses niya. Ang guwapo niya lalo kapag straight ang Tagalog niya.