လရောင်ဖြာမှ...အေးသောကြောင့်(လေရာင္ျဖာမွ...ေအးေသာေၾကာင့္)

အပိုင်း (၁၅)

'' မြို့အုပ်မင်း ´´

လရောင် နားမလည်စွာ ဖေဖေ့ ၏ အနောက်တွင်ရပ်နေသော သစ်ဦးထံသို့ အကြည့်ပို့လိုက်လေသည်။

'' ဒါက ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ မောင်ရင် အန်ကယ် ရဲ့ သမီးက ဘာဖြစ်လို့ မင်းဆီမှာ ရှိနေရတာလဲ မဟုတ်မှလွဲရော မင်း...´´

''  ဟုတ်ပါတယ် ကျုပ်က ခင်ဗျား တစ်ချိန်က ခင်မင်ရပါတယ်ဆိုတဲ့ သူဌေး ကြီး ဦးမိုးမောင်နဲ့ သူဌေးကတော် ဒေါ်ခင်သီတာဦး တို့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသား မိုးသစ်ဦးမောင် တစ်နည်း ဆိုရင် ​ဒီမေမြို့ရဲ့ မြို့အုပ်မင်း မိုးသစ်ဦးမောင် ပေါ့လေ ´´

သစ်ဦး ၏ အဖြေစကားကြောင့် မယုံနိုင်စွာ ကြောင်၍ ရပ်ကြည့်နေမိသည်ကတော့ လရောင်ပင်။

ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ။ ဘာအကြောင်းတွေပြောနေရတာလဲ လရောင် တကယ်ပင်နားမလည်နိုင်ပေ။

'' ဒါ..ဒါဖြင့်ရင် ကျုပ်သမီးကို...´´

'' အို သိပ်များအံ့သြသွားသလား ဦးကိုကိုကျော်။ဆန္ဒတွေစောပြီးကောက်ချက်မချပါနဲ့အုံးလားကွယ် ကျုပ်ဟာ မြို့အုပ်မင်းဆိုပေမဲ့ ဦးမိုးမောင်ရဲ့ သားဖြစ်နေတဲ့အတွက်ကြောင့်တော့ ဒီက ခင်ဗျားရဲ့ သမီး မော်လီ (ခေါ်) လရောင်ခင် ဟာဆိုရင်ဖြင့် ကျုပ်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဇနီး လောင်းလျာပါပဲ ။ဆိုတော့က ကျုပ်ဟာ မြို့အုပ်မင်း ဖြစ်ပေမဲ့ ဦးမိုးမောင်ရဲ့သားဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် လူကြီးချင်းကတိပေးခဲ့ကြတဲ့ ကြောင်းလှမ်းမှုကိစ္စတွေတော့ အရင်အတိုင်းပါပဲ။ နည်းနည်းကလေးမှ မပြောင်းလဲသွားပေဘူး။ ပြောင်းလဲမှာကတော့ ဦးကိုကိုကျော်တို့ ရတနာစံအိမ်ကြီးရဲ့ အနာဂတ်ပါလေ။  ´´

သစ်ဦး ရယ်သံစွတ်၍ ပြောကာ လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်လေသည်။ ဖေဖေ၏ အနောက်တွင်ရပ်နေသော လရောင် သည်လက်ဖျားတွေပင်အေးစက်ကာလာလေသည်။ ဒါဖြင့် သူဟာ လရောင်ကို အသုံးချဖို့သက်သက် ဂရုစိုက်ပေးခဲ့တာပေါ့။ ဖေဖေ့ကို အနိုင်ယူဖို့သက်သက် လရောင်ဟာ အသုံးချခံပစ္စည်းပေါ့။

'' မောင်ရင့် ဆီမှာ ကျုပ်သမီးကိုမထားခဲ့နိုင်ဘူး။ ´´

'' ဦးက်ိုကိုကျော်မှာ ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်မရှိဘူး။
ဒါဟာ ကျုပ်ဆုံးဖြတ်ရမဲ့ ကိစ္စပါ ။ ကျုပ်ဇနီးလောင်းကို ဘယ်မှ သွားခွင့်မပေးဘူး။ ´´