Chapter 20

143 6 0
                                    


Hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Nandito na pala si Karina sa bahay namin. Grabe, ang ganda niya talaga.

Juskooo, Lord, anak niyo rin naman ako.

Kasalukuyan pala kaming nasa sala. Ako lang din kasi ang nandito sa bahay kasi si Mama, hindi raw muna siya makakauwi. Sabi niya kasi may aasikasuhin siya, at magiging busy siya this week.

Mag-aalas dyes na pala, at hindi pa rin kami nag-uusap ni Karina. Simula kasi no’ng dumating siya rito, wala talagang imikan na naganap. Nahihiya talaga ako sa kanya. Ayoko rin mag first move ‘no! Kahit naman gusto ko siya matagal na, hindi ko talaga ‘yan gawain! Bahala kayo d’yan. Tss. Charot.

No, not this time.

Ayoko talaga mag first move.

“A-are you still mad at me?” Karina asked.

Huh?

Ako? Galit?

Hindi ba dapat ako ‘yung magtatanong no’n sa kanya?

“About earlier, I’m sorry” sabi nito at yumuko pa.

OMG! Ang cute niya.

“Talk to me, please?”

“Hindi naman ako galit, Karina. Wala lang akong masabi” sagot ko.

“You’re not mad? Please be honest.” linya ko ‘yan ah.

Binigyan ko siya nang ngiti, “Yes”

Okay, silent na naman.

Hindi ko talaga alam kung ano ‘yung sasabihin ko. Gusto ko na mag-usap kami, pero wala, when it comes to her, laging naba-blanko ang aking isipan. Hindi naman ako ganito noon.

“Winter” tawag nito sa akin.

Nakakapanibago kapag tinawag niya ako sa pangalan ko. Nasanay na kasi ako sa ‘baby’ ehe.

“Hmmm?”

“I have a question” I looked at her, questionly. “Do you like m—” hindi niya ito natuloy dahil biglang tumunog ang aking phone.

“Wait”

Tinignan ko ito at nakita ko contact name ni Mama, tumawag. Tumayo ako at nagpunta muna sa kusina para doon sagutin ang tawag.

Mama: Anak

Winter: Hello po, Ma.
Good evening po, what’s atin?

Mama: Wow ha. What’s atin..

Winter: Kidding.
Bakit po pala, Ma?


Mama: Wala naman,
na-miss lang kita.

Winter: Ma, ako na ito.
Sino ba naman ang hindi
makaka-miss sa akin?

Mama: Ang hangin mo talaga, Anak.

Winter: Kanino po ba
ako nag mana, Ma?

Mama: Ikaw talaga.
Nga pala, kumain ka na ba?

Winter: Opo, Ma. Mag-aalas dyes na rin kaya.

Mama: Sleep na you?

Winter: Hindi pa po. May bisita ako.

Mama: Uy! Sino na naman ‘yan?

Ito si Mama kung makasabi ng, “Sino na naman ‘yan” akala mo, araw-araw akong may dinadalang bisita e.

Always Yoo | winrina Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon