Always Yoo | winrina

Chapter 24

Honestly, hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Hindi kasi mawala-wala sa isipan ko si Karina, kaya ayon mga 12 a.m. na yata ako natulog nang tuluyan.

It’s 5:27 in the morning now. Inaantok pa rin ako, pero naisipan kong puntahan si Karina nang maaga ngayon. I messaged her already na pupunta ako sa office niya, but hindi ko sinabi kung anong oras. I want to go there before 6:30 because I want to be with her. 8 pa naman mag-start ang class namin. Wala lang, gusto ko lang siyang makasama, kasi maging busy na rin kami by next week. Maliban sa intramurals namin next week after that, ay magkakaroon na kami ng examination.

Lumabas na ako ng aking kwarto, at may nakita akong letter na nakalagay sa ibabaw ng aming table. Agad ko itong binasa at nakita kong galing ito kay Giselle. Nagpasalamat lang naman siya sa akin, tapos nag-iwan din siya ng pagkain na nasa lamesa na rin namin.

Nag message ako kay Giselle at nagpasamat din sa kanyang ginawang pagkain dito sa bahay. Tumayo muna ako saglit para i-charge ang aking cellphone. Nasa 27% nalang kasi ito.

Bumalik na ako sa dining area namin, at agad na rin akong nag-agahan. After eating, pumasok na ako sa banyo para makaligo. Binilisan ko ang aking ginagawa dahil malapit na rin ang oras.

       Time skipped

Nakarating na ako sa campus by 6:25 at naglakad na ako patungo sa office ni Karina na nasa building 4. I kept a spare key that Karina gave to me,  so that I could visit her office at any time.

After kong mabuksan ang pinto nito, ay agad kong napansin ang mga kalat. Inilapag ko muna sa sofa niya ang aking bag tsaka hinanap ang walis. Mga ilang minuto ay medyo okay na tignan ang kanyang office, at hindi na ito makalat.

I looked at my watch at nakita kong 6:33 na pala. Sobrang aga pa talaga para sa first subject namin. Sinadya ko talagang agahan dito at hindi sinabi kay Karina kung anong oras ako darating because I want to surprise her.

Nakaramdam ako ng antok kay umupo muna ako sa sofa. I closed my eyes at tamang naghihintay lang sa kanya.

Hindi ko namalayan ang oras at pagbukas ko ng aking mata ay nakita ko si Karina. Nasa swivel chair siya nito na hindi lang kalayuan sa sofa at naririto sa office niya.

“Ah, nakatulog ako!” Bigla kong sabi, at kinusot ang mga mata. Umangat  naman ang tingin ni Karina sa akin at nginitian niya ako.

“Good morning, baby!” nakangiting bati nito sa akin, “I think you’re pagod, so I didn’t try to wake you up.”

So, nakita niya akong natutulog dito? Ano itsura ko no’n? Jusskoooo.

“Ah-eh” hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin.

“What is it, baby?” she asked. “You didn’t message me what time you’re going here; I thought mamaya pa,” she added.

Napa-kamot na lang ako sa aking ulo, “Sorry, hindi ko sinasadya. Gusto ko lang kasi,” hindi ko natuloy ang aking sasabihin ng biglang bumukas ang pintuan nito."

I saw a guy enter Karina’s office. He’s wearing a jersey, and may dala-dala pa itong bulaklak na nasa kanang kamay niya.

Agad nawala ‘yung ngiti ko nang makilala ko kung sino ‘yung lalaki. He’s Jeno, ang lalaking may gusto kay Karina noon.

Hindi pa rin ba siya tumitigil?

Pangit niya kamo.

“What brings you here?” may halong inis sa tono ni Karina.

Lumapit si Jeno sa may tapat na upuan malapit sa table ni Karina at agad siyang umupo doon. Para akong multo rito, hindi niya nakikita.

Inilatag niya rin sa mesa ang dalang bulaklak, “For you, babe,” sabi ng lalake.