Always Yoo | winrina

Chapter 32

Hindi na naman ako pinapansin ni Karina, but this time may reason siya. Hindi na ito prank, gaya ng dati. Nakita niya raw kasi ako kanina na may kausap na babae tapos kung maka-ngiti raw ako, parang walang bukas ika niya.

Eh, natatawa lang naman talaga ako sa sinabi ni Kaye kaya napatawa ako. Tsaka, hindi ko talaga siya nakitang dumaan. Akala ko nga ay nasa office niya lang siya.

Hindi ko alam kung malulungkot ba ako ngayon o ano. Kanina pa kasi siya nagsusungit sa akin. Pero kahit ganun, mahal na mahal ko ang girlfriend ko.

“Baby” tawag ko rito. Nag-angat siya ng tingin at masama pa rin ako nitong tinignan.

“Date tayo.” nakangisi kong saad. Umiba naman ang expression ng kanyang mukha, pero agad din itong naglaho na parang nasa isip niya na galit pa pala siya sa akin.

“Where?” cold nitong tanong.

“No matter where I am, I am happy as long as I am with you.” panggagaya ko sa sinabi niya sa akin noong nakaraang araw.

Kinikilig pa rin talaga ako sa date namin noong isang araw nuh.

Marami akong kinuhang pictures niya, but hindi ko shinare o ni-upload sa social media kasi para sa mata ko lang ‘yun. Meron namang iba na pinost/upload ko, pero konti lang talaga.

Ganyan ako kadamot when it comes to my girlfriend.

Marami rin ang nagsi-comment kung saan ko raw nakuha ’yung mga litrato. Ang sinabi ko na lang ay nakita ko lang kung saan saan. Alam kong masama ang magsinungaling pero may reason naman ako. Kasi ayokong ma-reveal ‘yung relationship namin ni Karina sa public.

Sila Ningning at Giselle lang talaga ‘yung may alam sa relationship namin ni Karina. Alam ko naman, at may tiwala naman ako sa dalawang iyon kaya malabo talagang ipagkalat nila.

Ganoon din naman sina Mama at Mommy, nasa work lang naman sila palagi at sina Tita at Tito rin. Sila-sila lang talaga ang may alam sa relationship namin ni Karina.

“What time is your class now?” tanong ng aking magandang girlfriend na kung makatingin sa akin, parang ang laki-laki talaga ng nagawa kong kasalanan.

Ang cute rin kasi minsan ni Karina kapag nagseselos siya, kasi grabe talaga siya kung mainis sa akin. Selos na selos nga siya kay Yeji noon eh, nung hindi pa kami. Ano na kaya ngayon na kami na?

But, okay lang talaga sa akin na nagseselos siya pero hindi naman ako gumagawa ng ikinaseselos niya sadyang mahal niya lang talaga ako kaya ’yun ang nararamdaman niya emz.

Doon kasi nag ma-matter eh, sa palagay ko lang naman. Kasi in the first place, bakit ka naman magseselos if hindi mo mahal ang isang tao? Bakit ka naman masasaktan kung hindi mo mahal ang isa tao, diba?

“Ayokong pumasok.” mas sumama ang tingin nito sa akin, “Saka na kapag okay na tayo.” maloko kong saad.

“Do you not think we’re good??” naiirita nitong tanong sa akin. Kita mo, magtatanong na nga lang naiirita pa.

“Kasi baby, naiinis ka sa akin, sabi mo.” ani ko na para bang nagsusumbong sa magulang.

“Come here.” aniya.

Agad naman akong tumayo at pumunta sa kinaroroonan niya.

“I love you,” she whispered and kissed me on my cheeks.

“Ako lang i—” hindi ko natuloy ang sasabihin dahil agad niya akong kinurot sa tagiliran. “Masakit.” sabi ko, kasi masakit talaga.

“Let me see.” umiling ako, para-paraan din kasi itong si Karina.