Herkese merhaba!
Ne uzun zaman oldu. Burada bir kitabım olduğunu bile unutmuşum... Bugün girip yorumlarınıza baktım, çok duygulandım. Lisedeyken yazdığım bir kitabı bu kadar insanın okuması ne güzel bir his. Yosma benim çok küçük yaşlarda yazdığım bir kitap olduğu için hiçbir şeyi değiştirmemişim fakat şu yaşımda yazacak olsam içinde değiştirecek çok şey bulurum. Şiddet içeren kısımları özellikle. Ergenlik dönemimde aşkı şiddetle harmanlamayı çok tutkulu bulmuşum fakat bu saçmalık. Sevginin hiçbir şeklinde şiddet yoktur. On altı yaşında yazdığım kitabı yirmi dört yaşında değerlendirdiğimde en büyük sıkıntının bu olduğunu görüyorum. Bu kitabı o yaşlarda okuyan bir sürü okuyucu olduğunu da biliyorum. Size bir ablanız olarak şunu söyleyebilirim ki; şiddetin hiçbir hali kabul edilemez. Sizi gerçekten seven insanlar size zarar vermek istemez. Sizi gerçekten seven ve saygı duyan insanlar sizin bedeninize izniniz olmadan dokunmaz. Lütfen, on altı yaşında yazdığım bu kitabın enerjisine kapılıp sevgiyi kafanızda yanlış kodlamayın. Yirmi dört yaşındayım ve hiçbir şekilde şiddetin hiçbir halini kabul etmem. İlişkilerimde önceliğim bana saygı duyulmasıdır. Ses bile yükseldiğinde o kişi ile ilişkimi devam ettirmem. Çünkü kendime değer veriyorum. Karşımdaki insandan saygı bekliyorum. Sevgi, şiddet ile değil; saygı ile harmanlandığında değerlidir. Size değer veren ve saygı duyan insanları çevrenizde tutun. Siz çok değerlisiniz.
Kendinize çok dikkan edin, sevgiler!
YOU ARE READING
YOSMA
Teen FictionHer şey beyazın masumluğuna aldanmakla başladı. Uyuşturucu kliniğinde uyuşturucu kullanmayan bir adamın ne işi olabilir? Ahsen, geçmişi ile yüzleşirken karşılaştığı bu adamla ve şeytanlarıyla baş edebilecek mi? Hayatına yeni bir yol çizmeyi beklerk...
