32. aşk yaşatmaz, öldürür

1.2K 52 62
                                    

Eda baba- herşey seninle güzel.

İyi okumalar bebeklerim ;)

*******

12 Ekim 2020.

Yataktan heyecanla kalkıp banyoya koştum. Hızlıca bir duş alıp üzerime okul kıyafetlerimi giydim. Aynanın karşısına geçip eteğimi düzeltince kendi kendime gülümseyerek saçlarımı taramaya başladım. Bu gün güzel bir gün olacaktı.

Saçlarımı yukarıdan bağlayıp perçemlerimi elimle düzelttim. Annem çoktan çıkmış olmalıydı.

Çantamı düzenleyip elime alarak aşağı indim. Telefonumu açınca dersin başlamasına yarım saat kaldığını fark ettim. Okul yakın olduğu için bolca vaktim vardı. Kendime sandviç hazırlayıp büyük lokmalarla yemeye başladım.

Dün Ezgi bana birşey söyleyeceğini yazmıştı.

Okulda sevdiğim biri vardı. Ezgi benim için onunla yakınlık kurup ağzından laf alacaktı. Yaklaşık 1 aydır bu planı uyguluyorduk ancak hâlâ bir gelişme yoktu. Ezgi ve Ali fazla yakındı.

Dün gece hiçbir şekilde uyuyamamıştım. Ezgi'ye fazlasıyla ısrar etsem de yüz yüze konuşmamız gerektiğini söylemişti. Ciddi bir konu olduğu belliydi.

Acaba bir gelişme mi vardı?

Elime bulaşan ketçapları yıkayıp kuruladım ardından köşede duran çantamı alıp omzuma taktım. Montumu elime alarak evden çıktım. Yürürken bir yandan da montumu giymeye çalışıyordum ama çantam omzumdan düşüp duruyordu.

Montumu giymeyi başardığım da neredeyse sevinç çığlıkları atacaktım. Seke seke sokaktan dönüp okulun bahçesine girdim. Güvenlik kapının yanında sandalyeye oturmuştu. "günaydın!" Dedim şakıyarak. Güvenlik gülümseyerek "günaydın," dedi.

Bahçede yürüyerek merdivenlere ulaştım. Merdivenlerden teker teker çıkıp okulun içerisine girdim. Çok az kişi vardı, büyük ihtimalle daha gelmemişlerdi.

Benim sınıfım 3. Kattaydı. İkinci kata geldiğimde kıkırdamama sesleri duydum. İlk başta umursamak istemedim ancak bir erkek sesi duyduğumda yerimde donup kaldım. Bu Ali'nin sesinden başka birşey değildi. Birşeyler mırıldanıyordu ancak anlaşılmayacak derecede uzaktım.

Merakıma yenik düşüp sesin geldiği yere yavaş adımlarla yürümeye başladım. Köşedeki koridordan sesler geliyordu. Orası eskiden öğretmenler odasının olduğu yerdi ama şuan da kullanılmıyor diye biliyorum. Duvara yapışarak yan yan yürümeye başladım.

Artık sesler daha yakındı.

"Hmm, söyleyecek misin bu gün?" Dedi Ali. Fısıldayarak konuşuyordu neredeyse. Karşısından bir ses bekledim ancak bir süre ses gelmedi. Tam gitmeye yeltenmiştim ki kıkırdamama sesleri yerimde durmama neden oldu.

"Tabiki söyleyeceğim. bu yaptığım benim de hoşuma gitmiyor,"

Göz ucuyla onlara baktığımda Ali'nin Ezgi'yle fazla yakın olduğunu gördüm. Ali Ezgi'nin neredeyse ağzındaydı.

Gözlerim büyüdü. Bu sesi çok iyi tanıyordum. Bu ses, Ezgi'nin sesiydi. Şaşkınlıkla elimi ağzıma götürdüğümde beni fark ederek uzaklaştılar. Ezgi panikle Ali'yi itip yanıma geldi. Bana dokunmak için elini uzattı ama ben geri çekildim.

DamerWhere stories live. Discover now