Damla ve Eren'in aşk hikayesi..
Damla, küçüklüğünden beri baba sevgisi olmadan ve babası olmadan büyürken, Eren babası yanında olsa da sevgisiz büyümüştü. Sevgiye muhtaç olan bu çift gerçek aşkı yıllar sonra buldular. İlk başta herşey güzel gitse de...
Sabah saat 6 da kalktık. Gerçekten bir an uyanamayacağımı sansam da Zeynep'in yüzüme su dökme çabasıyla uyanmıştım. Zeynep üzerine mavi renginde kumaş bir şort ve sıfır kol crop giymişti.
Bende siyah kumaş bir şort ve siyah sıfır kol crop giydim. Uçakla yolculuk yapacağımız için rahat olmalıydı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zeynep ile kombinimiz aynıydı. Tek farkı renkleriydi.
Saatimi taktıktan sonra ucunsa minik yıldız olan kolyemi ve yıldızlı küpelerimi taktım. Yanıma iki çanta tek alabiliyordum. Biri siyahtı biri de beyaz. Bütün kombinleri uydurabilmek amacıyla seçmiştim. Beyaz çantamı omzuma attıktan sonra lila renginde olan bavulumu yataktan indirdim.
Herşeyi tekrar ve tekrar kontrol ederek aşağı indik. İnmeden önce parfüm sıkmayı ihmal etmemiştim tabi.
Zeynep ile Nazlı çoktan aşağı inmişti. Aşağı koştuğum da "dikkat et Damla düşeceksin!" Dedi Serkan abi. Gülerek yanlarına inip kahvaltıya oturdum. Herkes buradaydı.
Bora uyuyor gibi gözleri kapalı reçel sürüyordu ekmeğe. Gülerek kulağına yaklaşıp bir anda "Bora!" Diye bağırdım. Benim bağırmamla Bora gözlerini irkilerek açtı.
"Ne oldu geldik mi?"
"Evet Trabzon'dayız." Dedim alayla. Bora yaptığım şakayı fark edince omzuma vurdu. Gülerek yemeğimizi yemeye devam ettik.
Gece uyumadan önce duş aldığım için saçlarım parlıyor ve güzel kokuyordu. Saçlarımı düzleştirmemiştim çünkü zaten düzdü.
Eren sessizdi.
Uçak da Bussines bölümü olmadığı için mecburen yan yana oturacaktık. "Kim kiminle oturacak?" Diye sordu Zeynep. Kuzey hemen elini kaldırdı. "Ben Zeynep'leyim."
"Ben de abimle oturacağım o zaman." Dedi Nazlı. Bora "hayır ben Eren ile oturacağım." Dedi çocuk gibi. Eren göz devirdiğin de onunla oturmak istiyordum ama bunu söyleyecek cesaretim yoktu.
"Ben, Gülsüm ve Neval yan yana oturacağız. Gülsüm ortaya, ben en köşeye, Neval de cam kenarına geçecek." Dedi Serkan abi.
"O zaman Eren ile Nazlı, Kuzey ve Zeynep oturacak." Sözlerimden sonra Bora'ya döndüm. "E maalesef Boracık da bana kalıyor."
Yemekten hemen sonra Kuzey yukarı çıkıp bavulumu aşağı getirdi. Büyük bir araba kapının önünde bekliyordu. Otogar'a kadar bununla gidecektik ve sonra Serkan abinin ayarladığı adamlar arabayı yerine götürecekti.
Hepimiz arabaya bindik. Yarım saatin ardından otogardaydık. Bavulları yukarı taşırken biletlerimizi verip uçağa bindik. Bavulları görevliye teslim edip yerlerimize baktık.
