Damer

44. aşk intikamı

İyi okumalar ballar 🦋

*******

-2 ay sonra-

Hızlı hareketlerle okul eteğimi geçirdim üzerime. Yine geç kalmıştım. 2 aydır rutinim bu olmuştu. Neredeyse haftanın 3 günü geç kalıyordum. Uyku düzenim berbat hâldeydi. Gece uyuyamaz, sabah da kalkamaz olmuştum. Çoğu günler sabahladığım için 2-3 saatlik uykuyla gidiyordum okula.

Neyseki ilk ders matematikdi.

Göz altlarımı kapatıcı ile kapattım. Zaten kapatılmayacak gibi değildi de. Aşşağı inip küçük bir elma aldım. Kahvaltı bile yapmadan dışarı çıktım.

Mutsuzdum.

Her kâbuslarımds görürdüm o ânı.

Kapının önünde bir kaç saniye bekledim. Sanki Eren beni alacakmış gibi. Sonradan fark ettim boşa beklediğimi. Boşluktaydım. Çok şeyi unuturdum.

Yürümeye başladım. Çoktan ehliyetimi almıştım fakat araba kullanmaya korkar olmuştum. Sanki biri daha ölecek gibi hissediyordum arabaya binince.

Sokağın sonuna geldiğimde sağ tarafa döndüm ve yürümeye devam ettim. Eren'i çok özlüyordum fakat bir yandan da ona çok kırgındım, oda bana.

Babamı kaybetmenin verdiği acı bile geçmeden Eren benden ayrılmıştı. Ayrıca tek benimle değil, Bora ve Neval teyzeyle de konuşmayı kesmişti.

Babamın ölmesinden 1 hafta sonra Eren'e mesaj gitmişti. Bize atılan ekran fotoğrafını onada atmışlardı.

-1 ay 21 gün önce-

Ağlıyordum.

Hemde her gün.

Unutamıyordum babamın vuruluşunu. Gözlerimin önünde kalbine saplanmıştı o kurşun. Paramparça ettiğim kalbine saplanmıştı. Sinirliydim. Kendimden nefret ediyordum.

Ben odamda otururken kapı öyle bir hızla açıldı ki kafamı oraya çevirmek zorunda kaldım. Eren çok sinirli görünüyordu.

Kapıyı bile kapatmadan yanıma gelip kolumdan tutarak beni yataktan kaldırdı. "Sende mi biliyordun?!" Diye bağırdı öfkeli sesiyle.

"Neyi?"

"Bilmiyormuş gibi yapma lan! Bora ile bir olup annemi gözetlemediniz mi?! Annemin bir başka adamla konuştuğunu biliyordunuz! Neden bana söylemedin?! Ben böyle birşeyi öğrensem sana söylerdim lan." Sesi kırgın çıkıyordu.

Yutkundum.

Derince.

"Eren, emin olmadan sana söylemek istemedim."

"Neden? Sana inanmayacağımı mı düşündün? Lan sen bana desen ki 'sen öldün', ona bile inanırım!"

"Eren gerçekten tatilden dönünce söyleyecektim. Babam ölünce başka birşey düşünemedim."

Güldü kahkahalarla. "İyi o zaman, sen o mutlu hayalinden kalkma. Çünkü artık tek babanı değil, benide kaybettin."

Son sözlerini yüzüme yaklaşarak kısık sesle söylemişti. Cevabımı bile beklemeden yüzüme bakmadan kapıyı çarparak gitti.