Damer

47. kaza

Lana Del Rey- West Coast

İyi okumalar ballar 🦋

********

Okul çıkışına yürürken önüme Rüzgar geçti. "Naber?" Diye sordu geri geri yürürken. "Düşeceksin." Dedim onu göstererek. Rüzgar da güldükten sonra "dolanalım mı?" Diye sordu.

"Olur."

O tekrar gülerken kapıya gelmiştik bile. Eren ve Esma arkamızdan geliyordu. Rüzgar kaskını alıp kafasına taktıktan sonra diğerini de bana uzattı.

Bende kaskı takar takmaz yüzüne döndüm. "Eteğimle nasıl bineceğim?"

Rüzgar yüzüme düşünceli gözlerle baktı. "Ben o detayı unuttum." Dedi. Merve yanımızdan geçerken bize baktı ve elindeki ince ceketi fırlattı. "Al bebeğim."

"Sen bir tanesin!"

Ceketi Rüzgar tuttuğu için bana uzatmak yerine direkt eğilerek belime bağladı. O bağlarken Esma ve Eren el ele yanımızdan geçti. Eren yan yan bakarak geçse de uğraşmadım.

El ele tutuşuyorlardı.

Rüzgar bağladıktan sonra motora oturdu. Bende arkasına dikkatlice geçtim ve önümü iyice kapattım. Rüzgar'ın belinden tutarken motoru bir anda sürdü. Eren ile Esma'nın yanından geçiyorduk ki, Esma'nın saçından tutarak çektim. Motorda olduğum için çok ufak sürüklenmek zorunda kalmıştı.

Aman çok üzüldüm (!)

"Öptüm canım!" Gülerek saçını bırakınca Esma'nın arkamdan söylendiğini duyabiliyordum.

Takmadım tabi. Rüzgar motoru sürüp geçti sokaktan. Sokakları gezinirken Rüzgar'ın oldukça hızlı sürdüğünü fark ettim fakat umursamadım.

Sahile kadar son hız da sürdü. Motor da usta olduğu için hızlı sürmesi onu zorlamıyordu. Sahilin yakınında durunca motoru durdurdu. Dikkatlice indim motordan.

Oda inince kasklarımızı çıkardık ve yürümeye başladık. Yürürken sohbet ettik saatlerce. Hava iyice kararmaya başlamıştı ve şuan geri dönüyorduk. Konuşurken karşıdan gelen kişiye diktim gözlerimi. Kafasını eğmiş telefona bakarak yürüyordu.

Bu Baran'dı.

"Bi saniye," diyerek durdurdum Rüzgar'ı. Baran'ın önüne geçtim. "Selam!" Baran kafasını kaldırıp bana baktı. Aniden gülümseyince bende gülümsedim.

"Yine mi sen?" Dedi gülerek.

"Maalesef."

Güldü bir kaç saniye. Kafasını yanımdaki Rüzgar'a çevirdi. "Erkek arkadaşım yok demiştin?" Dedi sorgularcasına. "O benim sevgilim değil." Dedim gülümsemeyi bırakmadan. Baran da tekrar gülümsedi.

"Bence kader bizim arkadaş olmamızı istiyor, sürekli karşılaştığımıza göre."

"Olalım o zaman." Sırıttım. Telefonunu bana uzatıp "o zaman bir numaranı alırım." Dedi sırıtarak. Elindeki telefonu alıp numaramı girdim. "Yazarsın bana, bende kaydederim."

"Tamamdır! Görüşürüz."

"Görüşürüz!"

Baran yürümeye devam edince Rüzgar'ın peşinden koştum. "Oo yeni biriyle tanışmışız." Alayla söylediği cümle beni güldürdü.

"Hızlıyım."

"Biliyorum onu canım."

Yürümeye devam ettik beraber. Motor ilerde görününce kara göründü, kara göründü!! Diye bağırmak istedim. O kadar yorulmuştum ki.