ဒုတိယအကြိမ်...လက်ထပ်ခြင်း

Ch-5.2

အခန်း ၅ အပိုင်း ၂

သူမတို့ ရထားလုံးဖြင့် ရွာထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ လူလတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားက စျေးဆိုင်နဲ့ နံဘေး ကပ်နေတဲ့ အိမ်တစ်အိမ်ကို ခေါ်သွားပြီး "လျှိုအာ" လို့ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

အိမ်တွင်းမှ လူငယ်တစ်ဦး ချက်ချင်း ပြေးထွက်လာသည်။ ထိုအချိန်တွင် ရှောင်းယိုနဥ်က ရထားလုံးပေါ်မှ ဆင်းလာကာ ထိုအချိန်တွင် ဘေးနားရှိ လူလတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားက လျှိုမိသားစု၏အိမ်တွင် တစ်ညတာ အိပ်နိုင်သည်ဟု သက်တော်စောင့်အား ပြောပြနေခဲ့သည်။ "သူ့ယောက္ခမ မိသားစုအားလုံးက ခရိုင်မြို့ကို ပြောင်းသွားပြီး ခြံကို ချန်ထားခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ညဘက်မှာ တခြားလူတွေလည်း ရှိပြီး လူနေဖို့ အခန်းလွတ်တွေ အများကြီးရှိသေးပါတယ်"

လျှိုအာသည် အသားညိုပြီး အရပ်မရှည်သော်လည်း တစ်ချက်ကြည့်ရုံဖြင့် သန်မာမှန်းသိသာသည်။ သူ့ပါးစပ်ထောင့်တွေကို ပြုံးပြနေသည်။ ရှောင်းယိုနဥ်ကို တွေ့လိုက်တော့ သူ့အကြည့်တွေက အချိန်အတော်ကြာအောင် မရွေ့သွားပေ။

ရှောင်းယိုနဥ်သည် ယွမ်ကော်၏နောက်တွင် ရပ်လိုက်ပြီး ထိုကဲ့သို့ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း စူးစမ်းသော အကြည့်မျိုးကြောင့် စိတ်မသက်မသာ ခံစားလိုက်ရသည်။

ရွာထဲရောက်ကတည်းက တွေ့လိုက်ရတဲ့ ယောက်ျားတိုင်းက ဒီရွာသားနှစ်ယောက်နဲ့ အသက်ရွယ်တူနီးပါး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်တွေဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ အခြားလူများအတွက်... ရှောင်းယိုနဥ်သည် သူမ၏ မျက်လုံးထောင့်ကို အသုံးပြု၍ ပတ်ပတ်လည်ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ဝေကြည့်လိုက်ရာ အခြားလူများကို မမြင်ရကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။

အပြင်မှာ လှုပ်ရှားမှုသံ ကြားလိုက်ရလို့ စူးစမ်းကြည့်ဖို့ ထွက်လာတဲ့ သူတွေအားလုံးက အမျိုးသားတွေပါ။ ကလေးငိုသံတွေနဲ့ ကလေးချော့နေတဲ့ အမျိုးသမီးအသံတွေကို ယောင်ဝါးဝါးသာကြားရပြီး အိမ်ထောင်ရှင်အမျိုးသမီးများအားလုံး အိမ်ထဲတွင် ရှိနိုင်မလားဟု တွေးနေမိသည်။

ရှောင်းယိုနဥ်သည် သူမ၏ပတ်ဝန်းကျင်ကို လျှို့ဝှက်ကြည့်ရှူနေစဉ်တွင် သက်တော်စောင့်က လျှိုအာနှင့် စကားပြောနေခဲ့ပြီး အနီးနားရှိ ခြံဝင်းဆီသို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။ ယွမ်ကော်က သူမ ရဲ့ သခင်မလေးကို အမြန်ဆွဲခေါ်သွားသည်။