"ඔක්කොම තිස් දාහයි."
"හැමදාම අර ගෙදරින් කන්න බෑනෙ මෙතීශ.ඒ නිසා ඕකෙන් බඩු ගේමුද? හැබැයී ඉතින් ඊට පස්සෙ අතේ සතේ නැති වෙන සීන් එකක් එන්නෙ හොඳේ."
"අපි ජොබ් එකක් හොයාගමුද රිසාල්ට්ස් එනකන්."
"අශාන් අයියට කියලා බලමු.පොර මොන ලෝකෙන් හරි හොයලා දෙයි."
රෑ අටට විතර දෙන්නත් එක්කම ගෙනාව සල්ලි ගණන් කරා.අමුතුවෙන් ගණන් කරන්න දෙයක් තිබ්බෙ නෑ.ඔක්කොම තිස්දාහයි..තව වැඩියෙන් දහයෙ කාසි තුනකුයි, විස්සෙ කොළේකුයි තිබ්බා.හොඳ වෙලාවට ආපහු හැරිලා ගිහින් දහදාහා ගෙනාවේ.
"ලයිට් බිල්,වතුර බිල් ඒවත් ඔක්කොම අපිට ගෙවන්න වෙන්නෙ..ඒ නිසා ඉක්මනට මොකක් හරි ගේමක් ගහන්න වෙනවා බන්.හරි නෑනෙ හැමදාම අර මිනිස්සුන්ගෙන් යැපෙන එක."
මෝක්ශ පෑනක් කටේ ගහගෙන කියද්දී මාත් දස අතේ කල්පනා කර කර ඔලුව වැනුවා.ජීවත් වෙන එක හිතන තරම් ලේසි නෑ.අද දෙවෙනි දවස. තව දවස් කීයක් නම් අර මිනිස්සුන්ගෙන් යැපෙන්න කියලද.
එකපාරටම මෝක්ශට කෝල් එකක් ආව නිසා මෝක්ශ ෆෝන් එකත් ඇරන් නැගිටලා දොරත් ඇරගෙන එළියට ගියේ මාත් ෆෝන් එකට ඔලුව දාලා කවුද කියලා බලද්දී.
අටට විතර එළියට ගිහින් නවයත් පහු වෙලා මෝක්ශ තවමත් ඇතුළට ආවෙ නැති නිසා මන් නියපොතු ටිකත් හප හප කල්පනා කරේ එළියට යනවද නැද්ද කියලා.
යනවද ...
නැද්ද...
එක්කො ඔන්න ඔහේ යනවා..ඒත් ඉතින් එයා නැගිටලා ගියේ මන් ඒක අහන්න ඕන නැති නිසානෙ..
ඒත් ඉතින් මන් එයාගෙ මෙතීශනෙ.මන් ඇහුවම මොකද..
මන් පැයක් තිස්සෙ රත් කර කර හිටිය පුටුවෙන් නැගිටලා දොර ළඟට ගිහින් එළිය බැලුවම, මිදුලෙ තිබ්බ බංකුවක් උඩ වාඩිවෙලා මෝක්ශ කල්පනා කරනවා.ෆෝන් එක පැත්තක.
"අම්මා මොකද කිව්වේ ? "
මාත් ගිහින් එයාට එහාපැත්තෙන් වාඩිවෙලා ඇහුවම එයා එකපාරටම අහක බලාගෙන ඇස් දෙක පිහිදගත්තා.
YOU ARE READING
SOULMATE(Completed)
Fanfictionඅයිතියක් තියෙනවනම් ලැබෙනවමයි.. හරිම තැනදී හොඳම වෙලාවෙදී ගැළපෙනම කෙනාට (උපුටා ගැනීම තහනම්.)
