SOULMATE(Completed)

54

"බස් එකේ ඉන්නෙ අම්මා.."

"ඔව්..මෙතීශත් එනවා.හා හරි හරි. "

මෝක්ශ අම්මත් එක්ක කතා කරද්දී මන් එළිය බලාගත්තා.

මිනිස්සු ස්ටෑන්ඩ් එක පුරාවට..ඒ මිනිස්සුන්ටත් එක එක විදිහෙ හීන, බලාපොරොත්තු ඇති.. ඒත් දැන් මට දැනෙන්නෙ තනිකරම හිස් ගතියක්.අපි දෙන්නටත් පුලුවන් වුනානම් අනිත් මිනිස්සු වගෙ හීන බලාපොරොත්තු ගොඩ ගහගෙන ආදරේ කරන්න..

"මේ.."

මෝක්ශ එයාගෙ ෆෝන් එක මගෙ පැත්තට දික් කරද්දී මන් එක දිහා බලලා හිනාවුනා.

"ආදරේ හිතෙනවා."

ඊයෙ රෑ අපි දෙන්නා ගැහුව ෆොටෝ එකක් දිහා බලාගෙන මන් එහෙම කියලා ආයෙත් කලින් වගේම හිස් හැඟීමකින් එළිය බලාගත්තා.

එදා අපි එද්දී පහු කරගෙන ආව දේවල්ම අද යද්දිත් පහු කරගෙන යනවා.

පැය ගානක් ඇවිත් ඇවිත් බස් එක අපි දෙන්නා දෙපැත්තකට යන්න ඕනි ස්ටෑන්ඩ් එකින් නැවැත්තුවේ මෝක්ශ ගානක් නෑ වගේ මන් දිහා බලාගෙන ඉද්දී.

"ඔයා බහින්නෙ නැද්ද මෝක්ශ?"

"නෑ මන් එන්නම් ඔයාලගෙ ගෙදරට.එකට බැනුම් අහමු... එකට ගුටි කමු."

"ඒක බොරු වැඩක්නෙ ඔයා යන්න.වෙලාව අපරාදේ බොරුවට.."

"බෑ ඔයාව මන් තනිකරන්නෙ නෑ."

"තනියක් මොකද..මන් කෙල්ලෙක් නෙවෙයි මෝක්ශ."

"එහෙම දෙයක් නෙවෙයි මෝඩයෝ මන් කියන්නෙ.තමුසෙව ගෙදරින් එක්කන් ගියේ මම නම් ආපහු ගෙදරට එක්කන් යන එකත් මගෙ වගකීමක්."

"ඒ මොනා කරත් වැඩක් නෑ මෝක්ශ..අපෙ අම්මයි තාත්තයි හිතන විදිහ වෙනස් වෙන්නෙ නෑනෙ..ඔහොම නෙවෙයි රථ පෙළපාලියකින් ඔයා මාව ගෙදර එක්කන් ගියත් එයාලට පේන්නෙ අපි දෙන්නගෙම වැරැද්ද.ඒ නිසා..එයාලව බොරුවට තවත් අවුස්සන්න ඕන නෑ ඔයා යන්න."