මිනිස්සු කොච්චර බලුද කියන්න අපිට අවුරුදු උත්සවේ එකම එක ඉවෙන්ට් එකකට ඉන්න දුන්නෙ නෑ. එත් අපි සැලුනද නෑ මිතුර අපේ යාලුවෝ අපි වෙනුවෙන් නැගිට්ටා. ඌන් එකෙක් අපිට තරග කරන්න නොදෙන්න අර මහා එකාට ගිහින් කේළම් කිව්වා. එත් අපි ලේසියෙන් පරාද වෙනවද? වෙන්න වුනා බං... වෙන්න වුනා. අඩුම විකට ඇදුම් තරගෙට යන්න දුන්නේ නෑ ගොට්ටො ටික. ඕකුන් එකා එකා මරන් කනවා බොලව්...
"බලපම් මේ කැකුලිගෙ කුකුළා නිසා අපිට කොකිසක් කන්න බැරි වුනා බං..." අවුරුදු උත්සවේ තියන්න ඔන්න් මෙන්න තියෙද්දී දැනෙන මේ කාලකණ්නි මූසල ෆීලින් එකත් එක්ක අපි ලයිබ්‍රි එක ලග රත් මල් සිමෙන්ති වැටේ අරක් ගත්තා.
"මොකද මේ ලමයි... සරමක් ඇන්දෝත් නරකද අදවත්." අනේ දෙයියනේ මගෙ දසූ... බලන්න එයාගෙ නෙරා ගියපු බඩ සූටිත්ත රෙද්දයි හැට්ටෙනුයි සූට්ටක් එළියට ඇවිත්.
"බල්ලෝ තෝ ඔය දිරච්ච බුරිය දිහා බලන් ඉන්න එපා... නිකන් සෙවලයෙක් වගෙ.." මගෙ කණ ලගින් ඇහුන ටොපාගෙ මල ඇඩියාව නිසාම මම ඔලුව ඉස්සුවා.
"අපිට තහනම් මිස්... ඕවා... ම්ම්ම්..." මම නිකන් ගෑණි මැරිච්ච ගෙදර බල්ලා වගෙ කිව්වේ එක.
"ආ අර ධර්මසේන සර් එක්ක ගියපු රණ්ඩුව නිසා නේද?"
"හුම්ම්ම්... අපි වැරදි නෑනේ..."
"ම්ම්ම් නාහෙට අහන්නෙ නැති වුනත් ඒ මනුස්සයා තමා වැරදි. කමක් නෑ. ඔයාලා සරම් ටිකක් පටලන් එන්න. මම බලාගන්නම්. අනික විනෝද් ඔයා විශාකාගෙන් ඉල්ලගෙන අදින්න. මම රෙඩි කරා ඔයාව අවුරුදු කුමාරයාට යවන්න. අනික මගෙ ෆැකල්ටි එකෙ අයව කොහොමද ධර්මසෙන එහෙම අයින් කරවන්නෙ මෙහෙම දේකින්."
"ඔව් මිස් මිස් තමා හොදම... දෙයියනේ ආදරේයි..." මමත් පැනලා ගිහින් ඉඹින්න ගියා. ආදරේට ආදරේ කරන්න ඕනේ. නැත්තම් පෑලේ දොරෙන් පනිනවා. මොනවා වුනත් දෙයියනෙ එයාට මට වඩා විනෝද්ව ඕනේ වුනා කියලා හිතද්දි පපුව පැලෙන්න එනවා... සැක්... එත් කමක් නෑ කියලා දෑත විහදලා දසුව බදාගන්න ගියා
"මම හිතනවා ශෙනල්ද සෙනෙත්ද ඔය කරන්න යන වැඩේ නැවැත්තුවෝත් හොදයි කියලා..." මගෙ සුටික්කිට කේන්ති ගිහින් නිසා මම ආයෙත් හුන් තැනම හුන් විදියටම ගල් වුනා.
YOU ARE READING
👼 කෑදරයෝ 😈 (සම්පූර්ණයි) ✅
Non-Fictionදුක සැප එකම නූලක වෛරයක් වේ අහස උසට ලේ වල උතුරන තරුණ හීනෙට වල කපන තුරු ඉන්නද හැමදාම ඉවසාන.... 🥲 උරහිස්සක් තියෙනවා නම් වේදනා විදලා විදලා සතුටු වෙන්න මම පොතොක් මලක් වගෙ ගොඩක් දරාගන්නම්... 👿🧚 devil & angel 👿🧚
