"මම ආවා කුප්පියෝ...." කකියන ලේ... ජවය මට ඔක්කොම වුන හයිය. සක්විති අයියාගෙ කට හඩත් එක්ක එයාගෙ හයිට අත මගෙ උරහිස්සට එතෙද්දි ආවේ මාරම ගැම්මක්.
"අම්මොහ් මෙන්න මෙයා ඇවිත්.... යකුනේ... මෙන්න සිංහයා කැලේට ඇවිත්." අච්චර අරහෙ අවුරුදු කුමාරවරු එක්ක සංවාද මම කෑ ගහලා අයියගෙ බෙල්ලෙ එල්ලුනා. හැදි දැඩි පිරිමි හයිය ඒ ඇගිල්ලෙ ඉදන් ගලනවා. මේ මගෙ ෆේවරිට්.
"ඇති ඇති නවත්තපන්. තෝ අරහෙ සුදාට කෙලවලා. ඌ මම ආව ගමන් දොස් මුරේ කියනවා."
"මම නෙවේ පොඩි එකෙක් කෙලෙව්වේ." මම ඒක කිව්වේ බර හඩින් ආඩම්බර විදියට. බලන් යද්දි මම ආඩම්බර වෙලා තියෙන්නෙ මන් ගැන තුට්ටුවට මායිම් නොකරන කෙනෙක් ගැන.
"අපෝ තොපිත්.... මොක්කු හරි කමක් නෑ. තොපි මගෙ කනෙ නිදහස නැති කරලා."
"ආපෝ මන් වෙනුවෙන් ඕවා මොනවද අයියා."
"ඕහෝ.... මූ නම් ඉස්සර වගෙමයි... හුරතලේ." සක්විති අයියා මගෙ කොණ්ඩේ අවුල් කරද්දි මම නිකන් මොකාද වගෙ.
"ආක්ෂු... මට ඔයාට කතා කරන්න ඕනෙ." දෙව්කිත් ගෙ කටහඩ මට ඇහෙද්දි සක්විති අයියත් ඌ දිහාවට හැරුනා.
"මම පොඩි වැඩක..." මම ආයෙත් සක්විති අයියා දිහාට හැරුනා.
"දැන් රෑට..." මම ආයෙත් අයියට කතා කරන්න යද්දි
"ආෂු පිලිස්..." ඒ හඩ මාව දිය කරයි කියලා මම බය වෙන්න ඇති. එහෙමත් නැත්තම් මොකක්ද හේතුව මම දෙව්ව ගනන් ගන්නෙ නැතුව සක්විති අයියා එක්ක කයියක් දාන් හිටියා. ඇත්තටම ඒ මුකුත් ඕනෙ දෙවල් නෙවේ. අද රෑ ප්‍රිකටින් එක ගැන ඔය පහුගිය දේවල් ගැන. කිසිම වැඩක් ඇති දෙයක් නෙවේ.
"මනෝ... උඹට මොකක්ද බං ඒ වුනෙ"
"මොනවා වෙන්නද බං... උඹට පිස්සුද? නිකන් නිකරුනෙ ඔහොම අහන්න."
"නිකරුනේ නෙවේ... අරුගෙ මූණ දැක්කෙ නැද්ද උඹ."
"මොනවා දකින්නද බං. ඒ තරම් විශේශ දෙයක් නෑ"
"මොනවා වුනත් ඌ උඹ එක්ක මේ දවස් ටිකෙ කාපු කටු වලට ඌට ඔහොම සලකන්න හොද නෑ බං." ටොපාගෙ වචන වල තිබ්බෙ මගෙ වැරැද්ද. එත් මම දැනන් හිටියෙ නෑ ඇයි මම එහෙම කරේ කියලා. මට තිබ්බා ඔව් කියන්න කියලා එයා එක්ක ටිකක් ඉන්න. එත් ඇයි මම නොකරේ. මේ ටිකෙම මම එයාගෙ ඇස් වලින් මගඇරලා යන්නෙ ඇයි. ඔය එකම එක දේකටවත් උත්තරේ මම දැනන් හිටියෙ නෑ.
YOU ARE READING
👼 කෑදරයෝ 😈 (සම්පූර්ණයි) ✅
Non-Fictionදුක සැප එකම නූලක වෛරයක් වේ අහස උසට ලේ වල උතුරන තරුණ හීනෙට වල කපන තුරු ඉන්නද හැමදාම ඉවසාන.... 🥲 උරහිස්සක් තියෙනවා නම් වේදනා විදලා විදලා සතුටු වෙන්න මම පොතොක් මලක් වගෙ ගොඩක් දරාගන්නම්... 👿🧚 devil & angel 👿🧚
