අවුරුදු 2ක මගහැරීම...
"තහනම්ද හමුවන්නට ඔයාව හීනෙකින් වත් ආයෙමත්...
හිතේ කහටක් තිබුනේ නෑ මට ඇත්තමයි නුඹ ගැන තවත්...
කවුරුවත් ආදරේ නොකර මට දැනෙන තනිකම මහමෙරක්...
අනේ නුඹවත් මගෙ වුනා නම් දුකක් අද මට නෑ තවත්...."අද මගෙ ජිවිතේ විශේශ දවසක්. මම බලාපොරොත්තු වුන කැෆේ එක මම අද ඕපන් කරා. නුවර දියතලාවේ ලස්සන ලෝකෙශන් එකක්... එතන නිස්කලංකයි... සැහැල්ලුයි... මම මුලින් බැලුවේ කැප්පෙටිපොළ ලෝකෙශන් එකක් එත් ඒක මට සැටිස් වුනේ නෑ... ප්රෝෆිට් එක ආවා තමයි එත් ඒ පැත්තට වඩා මට ඕනේ වුනා කැෆේ එකක් දාන්න මැන්ටිස් වගෙ.
නුවර කියන්නෙ ෆෝරිනර්ස්ලා වැඩියෙන්ම එන තැනක්. ඒ වගෙමයි දියතලාව ඒක අමුතුම ෆීලින් එකක් තියෙන පැත්තක්. හොටෙල් ෆීල්ඩ් එක ස්ට්රෝන්ග් මේ පැත්තේ. ඉතින් ආෂ් හිතුවා ගොඩ යන්න නම් මෙන්න තැන. පොඩියට පාර්ට් ටයිම් එකක් කරලා මම බැරිස්ටා කෙනෙක් වෙන්න ඉගෙන ගත්තා. මහා පාන්දර වෙනකල් එකෙ ඉදලා ෆ්රී වේලාවට ලැප් එකෙන් ෆොටෝ එඩිට් කරා. ඒ කරලා පැය 4ක් වගෙ නිදාගෙන ටොපා එව්ව ලෙක් ටිකයි නෝට් ටිකයි රෙකෝඩ් ටිකයි බලලා කැම්පස් එකෙ වැඩ හරියට කර ගත්තා. ඒ අස්සෙන් ධනුදී අක්කගෙ හීනෙට කැපවුන මෑණියොන්ගෙ ලමයිට මම සර් කෙනෙක් වුනා.
මේ හැමදේම අතරේ තාත්තා මගෙ වෙනසට අනුගත වුනා. ඉස්සර අතොරක් නැතුව කියවපු මම දැන් වචනෙන්, දෙකෙන් කතාව නවත්තනවා. නිවාඩුවක් කියලා දෙයක් නැතත් මම ආරාමෙට ගිහින් භාවනා කරා. ඉස්සර දග මම දැන් මිනිහෙක් දැක්කොත් කියයි උඹ නම් ගොඩක් වෙනස් වෙලා කියලා. එත් මට හිතෙනවා තාත්තා බය වෙලා කියලා. මූ මහණ වෙලා සාසනේ කාලා, මගෙ නමත් කයිද කියලා වගෙ. කියන්න බෑ වෙයිද කියලත් මේ දිරන කයක්නෙ දෙයියෝ... ඉතින් මගෙ කතාව මීට අවුරුදු 2කට කලින් වෙනස් වුනා...
YOU ARE READING
👼 කෑදරයෝ 😈 (සම්පූර්ණයි) ✅
Non-Fictionදුක සැප එකම නූලක වෛරයක් වේ අහස උසට ලේ වල උතුරන තරුණ හීනෙට වල කපන තුරු ඉන්නද හැමදාම ඉවසාන.... 🥲 උරහිස්සක් තියෙනවා නම් වේදනා විදලා විදලා සතුටු වෙන්න මම පොතොක් මලක් වගෙ ගොඩක් දරාගන්නම්... 👿🧚 devil & angel 👿🧚