လျှပ်စစ်မီးသီးတစ်လုံးသာ လင်းနေသော ထမင်းစားအခန်း ။မိသားစုသုံးစားပွဲအဝိုင်းကြီးပေါ်တွင် အစီအရီချထားသော ဟင်းခွက်များဟာ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာပင် ။ထမင်းစား စားပွဲမှာ ပြောင်လက်နေသော သစ်သားကြမ်းခင်းတွင်ချထားသည်မို့ ကြမ်းပြင်တွင်ထိုင်ကာ စားကြသည်။
"ဒေါက်တာတို့ထည့်စားကြနော်..."
ထမင်းတမြုံမြုံဝါးနေသော အရီးလှမှ လှမ်းပြောလိုက်သည် ။
"ဟင်းတွေကစုံနေတာပဲ့ရှင် "
အမှန်ပင် ဟင်းတွေဟာစုံသည်။ကြက်သားနှင့်ဘူသီး ကာလသားဟင်း ၊ကန်စွန်းရွက်ကြော် ၊ငပိချက်၊ပုဇွန်ကြော် ၊ဘူးသီးနှင့်မြင်းခွာရွက်ကို ငရုတ်ကောင်းဟင်းချို ပုံစံချက်ထားသည်။ အတို့အနယ်များလည်းစုံလှသည်။
တခြားနွံပြောမတတ်သော ဟင်းနှစ်မျိုးလည်းပါသေးသည်။
"ဒေါက်လေးက အစားနည်းတယ်နော်..... ။ပုဇွန်ထည့်စားကွယ်"
အရီးလှသည် ပုဇွန်ကြော်ကို သစ်ပိုင် ပန်းကန်ထဲသို့ထည့်ပေးသည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အရီးလှ.."
ထမင်းစားပြီး၍ သံလွင် ပန်းကန်များကိုဆေးရန် အိမ်အောက်ထပ် ထမင်းတည်အခန်းသို့ဆင်းရန်ပြင်လေသည် ။
"အို...နွံ ရှင်ဘာလုပ်တာလဲ.."
"ဆေးရမယ့် ပန်းကန်တွေသယ်တာလေ..."
စားပွဲထက်တင်ထားသော ပန်းကန်စီကိုလာသယ်လေသော နွံကြောင့် ကျွန်မ မေးလိုက်သည်။
"မဟုတ်တာ...ရှင်က ဧည့်သည်လေ.... ။ဒါတွေကို အိမ်ရှင်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်မကလုပ်ရမှာပါ..။အဲ့ပန်းကန်တွေကို ပြန်ချပေးပါ...။"
ပန်းကန်များကိုလက်ဆန့်ယူသောကြောင့် နွံ၏ခါး တွင် ရှပ်ထားသော ပုဝါခရမ်းရောင်လေး ။
ကျွန်မကသာ ပြောနေတာ ပန်းကန်စီသည် နွံလက်ထဲသို့ရောက်ချေပြီ ။ပြန်မချသည့်အပြင် ။
"ဧည့်သည်ဆိုပြီး အခန့်သားနေရတာ တို့မှမကြိုက်တာကွယ်...။ပြီးတော့ တို့တွေက ရေရှည်ပတ်သက်ရတော့မယ့် သူတွေပဲ့ အားနာဖို့မလိုပါဘူး သံလွင်..။"
YOU ARE READING
လေးကျွန်းဆီမီးမှအစတည်သည် {ေလးကြၽန္းဆီမီးမွအစတည္သည္}{Complete }
Actionမကျွံခဲ့မိရင်အကောင်းသား ဆိုတဲ့နောင်တစိတ်သေးသေးကလေးပင် မရခဲ့မိတဲ့ ကျွန်မ ။နွံ...ထိုနွံပေါ့ ။ အချိုကြွယ်သည်။ နွံ+သံလွင်ဦး(ဒေါက်တာ+ကျောင်းဆရာမလေး) U+Z .............. မကြၽံခဲ့မိရင္အေကာင္းသား ဆိုတဲ့ေနာင္တစိတ္ေသးေသးကေလးပင္ မရခဲ့မိတဲ့ ကြၽန္မ ။ႏြံ...ထိုႏြံ...
