သံလွင်တို့အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အရီးလှသည် ရောက်ချေပြီ ။ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ယပ်တောင် တဟပ်ဟပ်နဲ့ ပူသည့်ဟန်။နွေဦးရောက်တော့မည်လေ ။
"အရီးလှ ရောက်တာကြာပြီလား...။"
အရီးလှရှိရာ ကွပ်ပျစ်အနားသွားကာ စကားဆိုလိုက်သည့် နွံ ။
"မကြာသေးပါဘူး...။ခဏကမှရောက်ဖြစ်တာ ဒေါက်တာနွံတို့က ဘယ်ကလာကြတာတုန်း..။"
"ဒီမယ်လေ သံလွင် အဝတ်သွားအပ်လို့ လိုက်ပေးတာ...။ခေမာတို့လည်းပါသေးတယ်..သူတို့ကအိမ်တန်းပြန်သွားတယ်..။"
"အရီးလှ ကိုကြီးချစ်ညိုကရော...။မရောက်သေးဘူးလား...။သံလွင်မတွေ့မိဘူးရော..။"
"ချစ်ညိုလည်းလာပြီးပြီ။အခု နွားသွားဆွဲတာလေ..။"
"ဒါနဲ့အရီးလှ နွံခွင့်တောင်းစရာရှိတယ်...။"
ထိုစကားကို နွံဟာ အရီးလှ၏ ဘေးတွင်ထိုင်၍ ဆိုလိုက်သည် ။
"ပြောလေ ဒေါက်တာနွံ...။"
"နွံ သံလွင့်ကို ဒီညအိမ်ခေါ်သွားချင်လို့လေ...။အရီးလှခွင့်ပြုမှခေါ်မှာပါ..။"
နွံ့ဆီက မထင်မှတ်ထားသော စကားကြောင့် သံလွင်အကြည့်တို့ ကွပ်ပျစ်တွင် ထိုင်နေသော နွံ့ဆီသို့ပို့မိသည် ။
"တခြားလူမှမဟုတ်တာ ဒေါက်တာနွံ့ဆီကိုပဲ့ အရီးလှခွင့်ပြုပါတယ်ကွယ်...။လိုက်မယ့်သူကိုသာမေးယူဦး...။သူ့သဘောရှိမှ ခေါ်လို့ရမှာ ဒေါက်တာနွံရေ.......။"
"သံလွင်..."
"ကျွန်မသဘောရှိပါတယ် နွံ....။"
မငြင်းရှာပါဘူး။မသိတတ်တော့ဘူး။နွံနှင့်အတူရှိမည်အချိန်မို့ သံလွင်လက်လွှတ်မခံချင်တာ သံလွင့်အမှားမှမဟုတ်တာ။နွံဟာပြုံး၍သံလွင့်ကိုကြည့်သည် ။သံလွင်လည်း နွံမျက်လုံးကို တစ်ဖန်ပြန်စိုက်ကြည့်နေမိသည် ။
"အဲ့ဆိုလည်း အဝတ်တွေ သွားယူလှည့်...။"
အရီးလှအသံပြုမှ အကြည့်တို့လွှဲမိသည် ။နွံ့ကိုစိုက်မကြည့်ပါလေနှင့်။နွံ့မျက်ဝန်းဟာ ကြည့်မိလေလေ ပိုပိုပြီး နစ်ဝင်ချင်မိလေလေပါပဲ့ ။တကယ့်ကိုနစ်ဝင်ချင်စရာ နွံအိုင်ငယ်လေးပါ ။
YOU ARE READING
လေးကျွန်းဆီမီးမှအစတည်သည် {ေလးကြၽန္းဆီမီးမွအစတည္သည္}{Complete }
Actionမကျွံခဲ့မိရင်အကောင်းသား ဆိုတဲ့နောင်တစိတ်သေးသေးကလေးပင် မရခဲ့မိတဲ့ ကျွန်မ ။နွံ...ထိုနွံပေါ့ ။ အချိုကြွယ်သည်။ နွံ+သံလွင်ဦး(ဒေါက်တာ+ကျောင်းဆရာမလေး) U+Z .............. မကြၽံခဲ့မိရင္အေကာင္းသား ဆိုတဲ့ေနာင္တစိတ္ေသးေသးကေလးပင္ မရခဲ့မိတဲ့ ကြၽန္မ ။ႏြံ...ထိုႏြံ...
