နွံနှင့်အတူကျောင်းသို့သွားရန် နွံရှိရာအိမ်ဆောင်သို့ကြွကြွရွရွလေးလျှောက်လာခဲ့ချေပြီ ။ခြင်းထဲရှိ အညိုရောင်စာအိတ်လေးကို ခဏလေးယူထုတ်ကြည့်လိုက်သည် ။ထိုစာအိတ်လေးမှာ နွံ့ကိုပေးမည့် သံလွင်၏ မေတ္တာစာစောင်လေးပင် ။ဘုရားပေါ်တွင် သံလွင်နှင့်နွံ မထင်မှတ်ဘဲ တွေ့ဆုံခဲ့စဉ်က ကျန်ရစ်ခဲ့သည့် နွံ၏ပုခုံးတင်ပုဝါအဖြူအခေါက်လေး
ထည့်ထားသော စက္ကူအိတ်အသေးလေးလည်းပါသေးသည် ။
ခြံအရှေ့သို့ပင်ရောက်လုမတတ်ဖြစ်နေပြီ ။အရင်လိုနွံဟာ အပြင်တွင်စောင့်နေခြင်းမရှိ ။အရင်သွားနှင့်ပြီလို့မထင်။အိမ်ထဲတွင်ရှိနေဦးမည်ဖြစ်သည် ။ခြံတံခါးကိုတွန်းမိရာ စေ့ထားရုံမျှသာရှိသည်မို့ ဝင်လာလိုက်သည် ။အိမ်တံခါးသည်လည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင်။
"နွံ...ရှင်ရှိနေတယ်မလား.."
"နွံ ရှိနေပါတယ်သံလွင်..."
အိမ်ခန်းထဲမှထွက်ပေါ်လာသော နွံ၏အသံနုနု။သံလွင်ဆွဲခြင်းလေးကို ပြင်ကျယ်ကျယ်ခုံတန်းပေါ်တွင်ချလိုက်သည် ။နွံပြင်ဆင်၍မပြီးသေးသည်ဖြစ်မည် ။
"သံလွင်..။"
"ရှင်..။"
"နွံ့အခန်းထဲဝင်လာခဲ့ချေလေ... ။"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ နွံ"
နွံ့အခန်းထဲသို့ ခြေလှမ်းတရွေ့ရွေ့ဖြင့် ဝင်လာလိုက်သည် ။ပြတင်းပေါက်ဘောင်ကို ညာဖက်လက်ဖြင့်မှေးလေးထောက်ကာ ငှက်အိမ်သို့ ငေးကြည့်နေသော နွံ့ကိုတွေ့ရသည်။
သံလွင်လက်ပိုက်၍ အိပ့်ခန်းတံခါးဘောင်ကို ကိုယ်တစ်ခြမ်းလျောမှီကာ နွံ့ကိုငေးကြည့်နေမိသည် ။
နေရောင်ခြည်နုနုဟာ နွံ့မျက်နှာထက်ဝယ် ဖြာကျနေလေရဲ့။ရွှေဝါရောင်သနပ်ခါးနှင့် အလွန်လေး လိုက်ဖက်လှသည့် အမျိုးသမီးလေး ။ငေးဖန်များတော့ ချစ်စိတ်တိုးပွားမိ၏ ။
ထိုနောက် နွံဟာ လက်ပိုက်၍ ပြတင်းပေါက်ဘောင်ကို ကျောမှီလိုက်သည် ။ကိုယ်ရှေ့တည်မူရာဟာ သံလွင့်ဖက်တွင်သာ ။
"သံလွင်..။"
"ရှင်..။"
"နွံ့ကို တအားငေးတာပဲ့နော်..။နွံ့ပုံရိပ့်တွေက အလကားမရဘူးရှင့်..။"
YOU ARE READING
လေးကျွန်းဆီမီးမှအစတည်သည် {ေလးကြၽန္းဆီမီးမွအစတည္သည္}{Complete }
Actionမကျွံခဲ့မိရင်အကောင်းသား ဆိုတဲ့နောင်တစိတ်သေးသေးကလေးပင် မရခဲ့မိတဲ့ ကျွန်မ ။နွံ...ထိုနွံပေါ့ ။ အချိုကြွယ်သည်။ နွံ+သံလွင်ဦး(ဒေါက်တာ+ကျောင်းဆရာမလေး) U+Z .............. မကြၽံခဲ့မိရင္အေကာင္းသား ဆိုတဲ့ေနာင္တစိတ္ေသးေသးကေလးပင္ မရခဲ့မိတဲ့ ကြၽန္မ ။ႏြံ...ထိုႏြံ...
