ဓန တို့ရဲ့ဘဝလေးထဲ သားလေးဝင်ရောက်လာတဲ့နေ့ကစလို့ကြည်နူးစရာအပြည့်နဲ့ ပျော်စရာကောင်းလွန်းခဲ့သည်။ သက်ပိုင်ကလဲ သူအပေါ် အရင်ကထက်ပို၍ကြည်ကြည်ဖြူဖြူလက်ခံပေးခဲ့သည်။
သူတို့ရဲ့အိမ်ကလေးဟာအရင်ကနဲ့ မတူတော့ပဲ ဆည်းလည်းလေး ရဲ့ အသံလေးတွေနဲ့တင် သူတို့မိသားစုက ပျော်စရာတွေ လွမ်းခြုံထားတဲ့ ကမ္ဘာလေးတစ်ခုလိုလှပခဲ့ပါသည် ။
ဟို အကောင်တွေကတော့ချွင်းချက်ပေါ့ဗျာ....
"မင်းတို့ကမပြန်တော့တာလား ဒါမှမဟုတ်အိမ်မရှိကြတာလား "
"အိမ်ရှိလဲငါတို့ပြန်ချင်မှပြန်မယ်ကွာ ငါသားနဲ့မခွဲနိုင်လို့မပြန်တာ ဘာဖြစ်လို့လဲ... "
"ဟုတ်တယ် ဆက်ကလေး နဲ့ မခွဲနိုင်လို့ မပြန်တာကွာ။ ဟျောင့်...မင်း လာငြိုငြင်စရာ ဘာအကြောင်း မှမရှိဘူး မပြန်ဘူးကွာ မပြန်တော့ ဘာဖြစ်ချင်လဲ!!!"
ဓန ဒီကောင်တွေရဲ့ သောက်ရှက်မရှိမူ့ကြီးအား စွံ့အကာ စိတ်ဓာတ် တွေကိုကျနေမိပါပြီ။
တေဇ ဆိုသည်မှာလဲ Company ကပြန်လာရင် သူကွန်ဒို တန်းမပြန်နိုင် သား ဆီတန်းရောက်လာသည်။
ရှိန်းမင်းဆက် ဆိုတဲ့ကောင်အဆိုးဆုံး ဝယ်လာသည့်ပစ္စည်း တွေက များလွန်း၍ အခန်းနဲ့ပင်မဆန့်တော့၍မနည်းတားနေရသည်။ကလေးကငယ်သေးတယ် မလိုတာတွေမ၀ယ်ဖို့ပြောလဲပြောလဲမရ။
သူနာမည် တစ်လုံးပါတာကိုပင် သူမှာ တစ်လောကလုံး အပိုင်ရသလို
ဒင်းကသွားတစ်ဖြဲဖြဲနဲ့အူမြူးနေသည်။
သူမှာ မကျေနပ်သော်လဲ ကောင်လေးရဲ့ သဘောကြောင့် ဘာမှပြောလို့မရ။ အဲ့မအေဘေးကို သူမှာပို၍ကြည့်မရဆုံးဖြစ်နေသည်။
"ရှိန်းမင်းဆက်!! "
"ဘာလဲ!!"
"မင်း!!အဆင့်တန်းကိုမရှိဘူး လူလိုဖြည်းဖြည်း ထူးလို့မရဘူးလား "
"မင်း ကလူလိုနားလည်လို့လား "
"မအေဘေး ငါစကားအကောင်းပြောမလို"
"အေး...ပြော "
" Jose ဘယ်တော့လာမှာလဲ "
"မြတ်မင်းထင် ....လား "
YOU ARE READING
"အငြိုးတွေသာပြယ်စေသား"(Complete)
Romanceအငြိုးတွေအမုန်းတွေကြား ချစ်ခြင်းကသာအနိုင်ရမလားဆိုတာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ခံစားသွားရမှာပါ။ warinng ‼‼‼ကြိုပေးတာမို့ မကြိုက်တဲ့သူများမဖတ်လို့ရပါတယ်
